Zemra Shqiptare

  https://www.zemrashqiptare.net/


Poezi nga Beqë Lokaj

| E merkure, 05.09.2012, 06:15 PM |


GEDIHT 5

Beqë Lokaj

Rrezja e Parë

-Nënë Terezës më rasti e 102 vjetorit të lindjës-

1

Ëngjëll i të braktisurve
Kush ti fali ata dy syë plot dritë
Atë buzëqeshje të ëmbël
Si rrezja e parë shëndrite

Në sytë e  Tu´ pinë ujë Fëmijët
E braktisur

Aty ku simfonia e mjërimit
Dhembshëm tingëllonte

Rrugëve të Kalkutës
I mblodhe Fëmijët jetim
Zogjt e humbur e të pashpresë
Qerdhe të ngrohtë u´ofrove

Qiellit të errtë e të boshatisur
Ia ktheve Ylberin

Vrakën e lenë nën mëshirën e askuait
Lundrove në Oqeanin e ardhmëris

2
Porosia  Ëngjëllore:
“ Shiqoni për Popullin tim
Të shumëvuajtur”

Ndërgjëgjsoi botën Demokratike

Një Humaniste e një Paqësor
Më famë botërore

Etja ime e pa shuar
Krenari për jetë e Motë.

26 Gusht, 2012

Ndarja e Fundit

Kurë këndojë gjeli i parë
Lokja më zgjoi më dritën e qiriut
Natë e errtë ishte pa Henë
Ndezi pishën
Është koha për të ikë,o birë-

Para së me u nisë
Edhe një herë më përqafoi më mallë
Më tha:
Rrugë e mbarë ,o zogë shtëgtar!...
Ia pashë lotin në qepall

Ndarja e fundit kishte qenë
Pasi për së gjalli  s´u pamë

Kurë u ktheva:
Zogu i hekurtë
Më solli më vonës
Gjeta vendin zbrazt
Ë Portretin e saj.

Koha në Ikje

Më u dukë se e kamë ndal -
Kohën e plakjës
Koha nukë ndalët, o i marrë-
I themë vehtës
Koha ecë e nukë vjetrohët
Mirë apo keqë,si do që të jetë

Koha ecë si lumi që nukë pushonë
Valët kanë skel po ato djallëzohen
Ujëvara mahnitshëm gugullon
Më melos´e melodi këndon
Ëmbël më gjuhën e vet

Nëse harrua kamë kurë kamë lindur
Vdekja nukë harron
Ecë kryqëzimeve të Globit
Kryç e tërthorë
Po vjen më kohë
E ta shlynë daten.

Bima e Keqe

Nukë e mbolla unë bimën e keqe
E polli pabesia
Dhija e Ujku u mbarësuan
Hijët e natës i zbehu Hëna
Unë isha vëtëm dëshmitar

Pash sesi kafshonte tinëzisht
Gjarpri i Kleopatrës
Atdhetar më tradit qindëvjeqare

Mbiu në rrudhat e ballit -
Timë fatëzi bima e keqe
Zogjt ikën nga hija ime
Ajo mbijëtojë
E ujita më djërsën e balli
Deri sa i mori Këmbët
Më njëqidë kebë zu të ngarendë
Më gojën e hapur lakmitare
E u bë helmuese

Më helmojë mua së pari
Pastaj, tëtjëret
Pika- pika ma piu gjakun
Deri sa ndërruan stinët

Mos ma zë Diellin bima e keqe -
Për hije s´kamë nëvojë
Hije jamë vet

Unë e ti e djalli
Njëri është i tepërt!...