Kolec Traboini: Një uturak për mbretin

NJE UTURAK PER MBRETIN

Sa më shumë tradhtarë kombëtarë në Panteon aq më lehtë është për tu ngjitur atje.

- Fejton për Pseudombretin dhe Mbretërucët e rinj -

NGA KOLEC TRABOINI

Një fare satrapi me emër shpendi, që nderohet sot nga qeveria e Efëndëmit të Madh,  ka qënë i vetmi shtetar në Europë që ka varur një prift në litar. Merreni me mend një prift me ungjill e veladon i varur në litar me urdhër të Kryelalës  me 5 mars 1927. Ky fare satrapi me mendjen  litar e kobure, me këtë akt të pashëmbullte e la Europën e Vatikanin pa gojë, ndërsa shqiptarëve ua mbylli gojën fare.  Një vit më pas u vetshpall mbret në Parlamentin e Lalëve mbetur peng që nga koha e çorbaxhijëve osmanë. Dëshira e tij më e madhe ishte të vetshpallej Sulltan Ahmedi, madje për tu lidhur me derë sulltanore ai me vone martoi motrën e vet Sanijen me djalin e Sulltan Hamitit , por pati një sinjal kundërshtimi nga ata që e katapultuan nga Beligradi e që kishin alergji për sulltanët. Bëje si Karagjeorgjeviqët e Serbisë i thanë dhe je OK!

E la ëndrrën e vet me sulltanë e thuri intrigën me mbretëri.

Ky farë satrapi tërë kohën e mbretërimit është marrë me një karakuçkë ruso franceze tavernash ( i vetmi tipar moderniteti te tij mbretëror), e cila  e ropi arkën e qeverisë nga parat dhe ky në zabarosjet e tij delirante, shtetin e kish lënë në dorë të një injoranti anadollak pa shkollë. Abdurrahman Krosi i mbiquajtur Lalë. Një tip jagoje që bënte intriga agallarshe dhe e drejtonte shtetin si të ishte një çiflik mesjetar.

Kryetarëve të klaneve, pseudombreti u jepte ndonjë ofiq, një dorë para dhe ndonjë pisqollë te ndryshkur mbetur syndyqeve të nënës se vet turko-katundare që nga koha e turqisë së vjetër,  kur bënte hamam sevda me pashallarët persianë.

Ky ishte shteti modern i  Ahmet Mbretit, i cili,  si të ishte një spurdhjak e sikur ta kish pjellë turko-katundarja  e Xhemal Zogollit  në ferrë, krisi e iku në Greqi pasi vodhi thesarin e shtetit. Kjo pasi e pa se me ushtarët italianë që po e sulmonin Shqipërinë nuk bënte dot  shakara si me sejmenët e vet bashibozukë,  që ju daroviste pisqolla të ndryshkura e orë xhepi çarkisuf.

Ky farë fodulli  i vetshpallur mbret i kish thënë popullit të shtetit të tij “modern” siç thonë ca historianë pilafi mbretëror,  i  kish thënë pra se do vishte opingat nëse e sulmonte ndokush Shqipërinë.

Më 7 prill 1939 mbreti vërtetë i veshi opingat por ama mbushi edhe brekët, për të ikur kështu nga sytë këmbët e me bisht ndër shalë  si të ishte një dhjeraman orjental. Iku e më nuk ja pa bojën Shqipëria. Shpëtuam thanë  njerëzia prej kësi zogj kurvash që dalin në krye si kryeparë e kumandarë,  por në ditë të zezë të lënë në baltë.

Por dardha e ka bishtin prapa. Paska keq e më keq. Sepse vjen një gazep kohë edhe atëhere kur mendon se qielli nuk ka asnjë shtullungë re e krejt papritur  ja plas shiu. Se ja, 20 vjet pas ardhjes së demokracisë e shëmbjes së idhujve bosh në krye të shtetit e në kokë të njerëzve, na kanë dalë ca që duan ta ringrejnë kërmën nga varri e ta vënë në një shesh në mes të Tiranës.

Duam Zog thonë. Ku e kanë hallin një Zot e di. Por gjasat janë se duke motivuar një tradhtar me damkë e një vrasës si Zogu, ata duan të gjejnë një alibi për vetën e tyre sepse  duke i vënë gjithë tradhtarët me damkë në panteon, kur të vijë radha, siç ja falën Zogut  krimet e tradhtitë kombëtare mendojnë se do tua falin edhe atyre. Pra që tani në të gjallë këta që gjoja flasin për Zog mendojnë  vetëm për monumetin e vet, madje edhe sheshin me bar të blertë që vaditet përnatë, e kanë krijuar  kasten në mes të Tiranës për tia bërë monumentin Efëndëmit të Madh.

Kështu funksionon platforma, sa më shumë tradhtarë kombëtarë në panteon aq më lehtë për tu ngjitur atje është. Jemi një vend me mentalitet otomano-anadollak të kohës së para tanzimatit. Tani që Efëndëmi i Madh e ka bërë punë të kryeme monumentin e qafirit Zog, nuk rrimë dot pa i dhënë ca këshilla anipse e dimë se nuk i dëgjon. Por ama ca spiun me rrogë e pa rrogë nga ata që ai ka me bollëk që nga kohët e vjetra do ta dëgjojnë fjalën e do tia çojnë petull të nxehtë.

Pra e këshillojmë Efëndëmin e Madh,  që mirë është të shënohen aty pranë monumentit që po i bën Qeveria e Tiranës ymërmadhit Zog I,  mbret i Lalëve, edhe emrat e atyre që ka vrarë ky farë Zogu, pra Luigj Gurakuqin, Bajram Currin, Hasan Prishtinën, Zija Dibrën,  Dom Gjon Gazullin e të tjerë.

Natyrisht jemi  në kontakt të përditshëm me përditshmërinë e daljen  në Media TV të Efëndëmi të Madh ku jep direktiva si e  pse e kur duhet rishkruar historia, por nuk e kemi të qartë se me cilën dorë duhet shkruar?  Me majtën apo të djathtën, në karrike apo ungjur në bythec të kalit,.  Jemi  si të thuash ne emergjencë civile e pse jo ushtarako policore që për shtetin anadollak "modern" të Lal Krosit dhe Osman Gazepit duhet folur e rishkruar historia siç do qeveria, dhe ca studiues matufër që u ka rënë në hise grafomania duhet të mos flenë as ditë e as natë sa të kryhet edhe kjo punë.

Patjetër duhet folur dhe gjërë e gjatë, sepse shteti i Lalës ka qënë pardje, dje, por shteti i Lalës është edhe sot e kësaj dite. Kurrgjë nuk ka ndryshuar.

Mendoj që kësaj statuje që po i bëjnë qeveri-tartarët tanë ( të cilët i kanë anashkaluar Imzot Nikoll Kaçorrin dhe trimin e maleve shqiptare Ded Gjo Lulin,  ne 100 vjetorin e Pavarësisë),  ti vënë afër Zogut të tyre anadollak edhe një uturak të madh  që të shkojnë njerëzija  pasi të jenë dëndur me  birrë e të kenë festuar duke  thurur lavde për Lartmadhninë e perënduar;  pra të bëjnë atë që si mbretërit e varfanjakët e bëjnë njësoj.

Të pshurrin pra lirshëm se mos ta bëjnë në brekë se kësisoj rrezikohet ti shkimet lavdia Mbretit të Lalëve dhe Balëve,  Zogjit të I të shqiptarëve.

Se në këtë shtet modern që kemi nuk ka shurrtore. Vazhdojmë të pshurrim si në kohë të Zogjit të I, si qentë në bythë të drurit.

Rroftë Zogu dhe mëllënja tha një herë një fanolist kur i kërkuan të thërriste me çdo kusht “Rroftë Zogu” ndryshe do ta çartnin e ta nisnin në atë botë, e ai pa ç’ pa tha “Rroftë  Zogu dhe mëllënja!”.

Ashtu edhe ne po thërrasim Hosana! Bashkë me të gjithë Lal Krosat e shtetit, pushtetit e të politikës, rrofshin e mbretërofshin!

Lavdi M-L! - Mos lexo Marksizëm-Leninizmit por Mbretit të Lalëve, megjithëse e njëjta gjë është! Një mender i ndarë për gjysëm në mes të vapës së korrikut.  Zgjidh e merr. Në kuadër të festimeve të mëdha euforike të piramidës shtetrore është xhaba.  Gratis fare. Menjëfjalë ha e mos paguaj. Paguan qeveria e Efëndëmit të Madh të shqiptarëve. Zog edhe ky si gjithë shpend-zogjtë që klithin si korba të zinj në qiellin shqiptar.

Hosana Ali Baba!