| E hene, 05.03.2012, 08:22 PM |
Koço Sterjo
MONOLOGU I TE NGARKUARIT
Kasolles,qe s'dremiste nje grime
Krejve te katundit,
Ku hije benin deget e molles
Dhe lule s'kishte celur 45 vjet,
Me gomarin
perleshej i ngarkuari.
Shprazte vrerin
Mbi vithet e tij,
Si t'ia kishte huajtur ato kalit.
Ndersa i sterbinduri
kete here nuk tutej
nga qendresa e vet,
Patkoin ne toke ngulte.
Jashte dimri luante me pemet,
Jashte ai bente kerrdine.
Armik je dhe ti,
Do te te zhduk,
Sikurse ata siper.
(Packa se ata ishin te pazhdukshem!)
Te gjithe ju s'na e doni kete kohe te mire.
Te kane bere si kale
Me biskota Amerike velur,
Kur femijet e fqinjit vuajne
per nje kothere buke
Me pantallona cjerrur.
Nga t' i dergojne,valle?!
Nje tjeter leter do t'i nis Deges
per posten
neser ne dreke.
Ti hedh shkelme,
Une s'ta kam friken,
Jemi mesuar me shkelmet tuaj,
Une jam i ngarkuari-
Vdekja vete.
Po kosheret e vjetra ku jane?!
I bene arkivole,eenheeee!
Ashtu do ta bejne dhe samarin tend!
Zonja thote se jam moter deshmori,
Tek djajte pse shkoi?!
Per ne peshojne me shume armiqte
ne jeten e rendomte
se deshmoret ne festa, tek-tuk
nje permendje emri.
Ne bejme sikur s'e harrojme gjakun e tyre.
Ne jemi te kundert ne cdo gje.
Nga deviza jone
Rritemi midis kundertive.
Nga tehu i tyre mprehemi
E u qendrojme stuhive.
Kur ti s'do te dalesh jashte,
Te nxjerr forca jone
Prej gjiganti.
Fillove te biesh ere,
E shikon si ma ke friken?!...
Madje,dhe ke permjerre.
Ma hedhke dhe shurren perpjete!
Tashme dije,te shkurter e ke kete jete!
Po radiot, ku i fshehin mes ketyre merimangash?
Nga grazhdi yt flasin me Ameriken?
Mos fol,se ky hu qipie do te thyhet ne kurriz!
Pastaj do te dal jashte e te marr nje murriz,
Me ne fund,nese s'me bindesh,
Shpatullat e mia do te bej heroina
E,nese mbart kokefortesine trashegimtare,
Skuadren e pushkatareve do te therres,
Do te te vras pa gjyq!
Dhe atyre lart formalisht ua beme gjyqin,
Sa per sy e faqe,
Ta them ne mirebesim,ashiqare.
Ende me rri tek pragu i mosbindjes,
Ndaj une do te te ha me dhembe!
Atehere kafsha e urte
Iu dorezua leshimit per nji'mend
Dhe iku nga vath' e shtazerise,
Pertypi aty per aty dy fjale
"Me fal,qe s'e paskam ditur
Se njerezit me ne
Kane nderruar vendet
Ne kete vend."
Pas ketaj,doli perjashta
Nen driten e vetetimes.
I ngarkuari mbeti brenda botes se tij,
Gjersa nje dite dhe ajo
Ikte permes rrokullimes.