Ejup Ceraja: Edhe Lezha e priti me krah shqiponje

Ejup Ceraja

Edhe Lezha e priti me krah shqiponje*

(Me rastin e 568-vjetorit të Lidhjes së Lezhës - 2 Mars 1444)

1

Kur mbi tokat arbërore

kalonte me vrull murrlani,

vringëllonin furishëm

shpata dhe jatagani.

Dhe, për furtuna të atilla

në çdo kohë e në çdo stinë,

luajt ishin të gatshëm prore

që të mbronin Arbërinë.

Seç herë qetë e pa zhurmë

ngjiteshin lart përpjetë,

e arritën kulmin e dëshiruar

mu në shekullin e pesëmbëdhjetë.

Në fillim të atij shekulli

si në legjendë që del Orfeu,

në skenë doli me krah shqiponje

Gjergj Kastrioti – Skënderbeu.

U kthye ashtu pranë Nëne,

që asaj t’i dilte zot,

dhe ta bënte atë të lumtur

të mos vesonte më vaj e lot.

Kur arriti në kufi të arbrit

Gjergjit iu kujtua i lashti Ante,

u përkul në gjunjë – trimi,

për ta mbushur grushtin me dhe.

E puthi dheun aq përmallshëm

me pikla vese nëpër sy,

u betua me përulje - tha:

- Jetën do ta flijoj për Ty!...

Kruja e priti me gëzim të madh

siç e pret gjithmonë atdheu burrin,

dhe në shenjë nderimi për te

mbi kështjellë e ngriti Flamurin.

E nderuan atë si i kishte hije

princër të shumtë e princesha,

po nderimin ma të madh pas Krujës

me krenari ia bënte L e zh a.

Ashtu në Lezhë u tubuan

princër po edhe princesha,

pas fjalës së Skënderbeut

e fortë mes vete u lidh Besa.

2

Pas  lidhjes së asaj Bese,

në mes kreshnikëve të lirisë,

u zotuan të gjithë si një

për mbrojtjen e Arbërisë.

_______________

*) Fragment...