Sejdi Berisha: Hoqa shqiponjën nga flamuri

Sejdi BERISHA:

 

P O E Z I

 

HOQA SHQIPONJEN NGA FLAMURI...

(Mos më qortoni, ndoshta kjo nuk i ngjanë poezisë, as historisë!)

 

1.

Shikoja flamurin si valonte

Mendueshëm në erë

Flladi i puthitej për trup

Gjithnjë kështu

Derisa nga pëlhura e kuqe

Hoqa shqiponjën

Fluturo e lirë kah të duash

I thashë

Ajo mori krahë

Dhe u zhduk shkrepave

 

2.

Ngjyrën e kuqe

Nga pëlhurë e flamurit e nxora

Shko dhe gjeje qarkullimin e gjakut

I thashë

Iku si mos të kishte qenë

Kush e di  se kah

Shprushte gjakun e njeriut

 

3.

Një ditë

Sërish shikoja flamurin si valonte

Më te

Ishte kthyer shqiponja

Edhe ngjyra e gjakut

Këtu e kemi vendin-thanë

Dhe s’lëvizim dot

Jemi shekujt duke i përcjellë

 

4.

Thashë

Po sa shumë janë të lidhura

Shqiponja me ngjyrën e kuqe

Atëherë

Kush mund të bëjë mëkat

Nëse përpiqet t’i ndajë këto dy madhështi

Të mbështjella me libra krenarie

Me dhembje e lumturi në gji

 

5.

Pëlhura

Ngjyra e kuqe dhe shqiponja

Sa herë janë copëtuar

Sa herë djegur

Sa herë janë futur në gji

Sa herë e kanë mbështjellë trupin e njeriut

Sa herë janë bërë grimë-grimë

Dhe sërish janë të lidhura bashkë

Çfarë dashurie është kjo

Që nuk peshohet me barrën e shekujve

As dot nuk e ndryshkin kohërat 

 

 

STINËT E KËPUTURA

 

Jeta ime

I ka stinët e këputura

Vitet

Asnjëri me tjetrin nuk takohen

Muajt

Shpinën kthyer në mes vete

Javët

Ato hallka të ndryshkura

Ditët

Në skllevër shndërruar

Orët

Me tik-takun e hidhëruar

Minutat

Tallën me lavjerrësin e orës

Të gjitha këto madhështi

Në ngjyrë pikturash

Shndërruar më kanë

Kush di për t’i përdorur

Le të pikturojë

 

A ka dikush

Që këto fjalë e këto shkronja

T’i murosë në lartësitë e këngës

Në thellësitë e lotit t’i ruaj

Sepse jeta ime

Është me stinë të këputura

Por që i ngjajnë pranverës

 

Sa i krisur

Shndërruar jam në pelegrin

Hallkën e bashkimit për ta gjetur

 

O Zot

Sa tmerrshëm marrë frymë

Për ngrohtësinë e tokës

Për lartësitë përrallore të shqiponjës

Për durimin e gjakut

Për peshën e fjalës

 

Për këtë arsye

Jeta ime

I ka stinët e këputura