Zemra Shqiptare

  https://www.zemrashqiptare.net/


Poezi nga Julia Gjika

| E diele, 05.02.2012, 05:57 PM |


Julia Gjika

 

 

NGRICE

 

Në këmbët tona,

Oqean i  ngrirë, i vdekur.

Peshqit nuk levrijnë, balenat kanë humbur,

me gjith’ elegancën e zhytjes.

Delfinët nuk dhurojnë sinjale, tinguj të qeshur

Oqeani ka ngrirë.

Gjithcka është tjetërsuar

Siperfaqja e braktisur

Nga gjurma e pulëbardhave.

Skelete të ngrirë, të tharë, bërë kockë.

Nga erdhën gjithë këto kufoma?

Brigjeve shëtisin dinosaurë

nga kohët prehistorike ardhur

I hakërehen hapësirës,

Me dhëmbët shpatë

Për të vrarë dritën.

Era bucet e zemëruar.

Pareshtur u përplas shtëllunga rëre.

Në verbëri të plotë, bishat

shijojnë njeri tjetrin e s’nginjen.

Hidhërohet qielli nga e tyrja frymë

Oqeani ka ngrirë në këmbët tona.

 

 

HARRIM

 

Flakur në një cep të qytetit

Në një shtëpi ku sundon heshtja.

Shpresa kërkon qiellin e ëndrrës

Dhe ngre kapakët e munduar të syve.

Flakur me ty harrim

Kokë më kokë mbledhur me psheretimën

Dhe zërin këmbanë,

  gdhin  ditën.

Jam guacka që nxjer dallga,

Buzë një deti të panjohur

Për të më dhënë ngrohtësi një fëmije,

Që zbavitet në ranishte,

Duke më marë në pëllëmbët e vogla

nën rreze korriku.

 

Janar 2012