Poezi nga Besar Shkëmbi

Besar Shkëmbi

MUA MA THA MENDJA E DESHTI EDHE ZEMRA

Nje grup bandash n´veri

t´gjitha rrug´t barrikadojne

doganiere shqiptare

ne kufinje nuk dojne

lisa edhe,zhavorr e beton beton

prapa tyre tyre edhe ca furgon

mbi to kater s-shi shume i lire valon

Pertej Ures se Ibrit

tashma eshte bere shprehi

t´mos quhet Kosove por t´quehet veri

nuk di a je n´Kosove a je ne Serbi

Zogjet qe jane zogje

aty s´mund s´mund te kalojne

misionin evropian as duan ta shikojne

vec se neutral ndryshe se pranojne

levizje te lire per vete kerkojne

te hyjne e te dalin n´Serbi sa here t´dojne

ndersa per te tjeret kete e ndalojne

perfaqesuesi i KFOR-it kinse bisesdon

vec si thone ata te pipetije s´ guxon

ndrrimin e doganiereve

me helikopter i merr e i con

mjetet e blinduara vec sa i espozon

kinse po vepron shqiptaret i mashtron

Qeveria jone nga jugu shikon

te ndermarre dicka fare nuk guxon

as „gjarperi“ qe ishte gjarper

tashma s´te kafshon

ia kane hequr xehrin me nuk te helmon

rri ne kolltuk televizorin shikon

cdo dite qeveritaret n´kabinet tubon

tjeter u fole e tjeter vepron

t´i prishe punet me t´jashtmit nuk don

Pastaj ca te tjere dua t´i numroj

nga Bajram Rexhepi dua t´ia filloj

Ai qe dikur njihej per mjek e trimeri

me shqiptare e jo kurre me shkije

per pa fije turpi n´xhep t´vogel i shti

te rinjte e te rejat qe kerkojne drejtesi

qe Kosove deri ne veri

te kete shqiptare police

gjyqtare dhe ushtri

e sa per Agim Qekun mos te qofsha fale

ate e kam komshi se kam as nje fjale

Ndersa Hajredin Kuqi kur flet me gazetare

here duket i bute e here guximtar

Eshte kenge kjo qe kendohet n´qifteli

eshte arte i shkruar qe quhet poezi

mua ma tha mendja deshti edhe zemra

nese e merrni per kenge bukur ta kendoni

nese recitoni mire ta recitoni

si do qe te jete merreni si te doni

UNE DHE FSHATI IM

Edhe pse shume large gjithemone te mbaje ne gji

cdo bremje ulemi kembekryq si babai me t´birin e tij

Per balle kulles se Haxhi Zekes qe e ke per lavdi

brenda neve vullkan fjalesh,ndjenjash,dashuri e krenari

perzier me muziken e valeve te Lumbardhit qe te shkon per bri

dhe per cdo mengjes lajme syte me ujin e tij

i lumi une i lumi qe t´kam e krenohem me ty.

Sa shume ke ndryshuar qysh se jemi ndare

Pleqte edhe plakat qe vicen e shkuan ne boten tjeter

ne mendje me vijne si relikt i vjeter

me dhembje te zemres e me lot i kam qare

e nga dhembja per ta akoma mbaje zi

per cdo nate te madhe per ta ndeze qirinje

e ne anen tjeter lumturohem mu sikur femije

kur ne vend te tyre vijne te tjeret perseri

qe si njoh akoma por qe do te njihem

kur t´thehem tek ti perseri

Dhe por sa te kthehem kembeve do t´u hipe

rrugicavet tua dua te shetitite

por se pari para permendores dua qe te ndalem

fqinit tim,te maadhit tahir Lushit,dua qe ti falem

dhe nje kurore me mbishkrimin te falem o hero

k´si trimash si ti fshati ka pasur e do t´kete cdo kohe

me emrin tend o trim mburremi cdo fshatare

dhe jo vetem ne por kahdo ka shqiptare

Pastaj do t´vazhdoj mes per mes teje te vije

ne krojin e etheve uje te ftohte te pije

te kenaqem me bukurine e bashkefashatereve

me shatben e ujit ne dore permbi koke tepsiite plot me fli

ne sofrabez dua te ha dreke vec nje krah ta shti

me argatet dua kosin e trazuar me ujin e ftohte ta pije

dua ta shuaj flaken e etjes qe me djeg per ty

Por nese nuk arriij gjalle por mbyll ne kerr te zi

jam keq me shendet e cdo cast vdekja mund te vije

amanet u le bashkefshatereve te mi

kufomen le t´ma vejne mu ne mes te fshatit

aty le te vijne te gjithe, plak edhe i ri

edhe i vdekur dua ta shuaj flaken e mallit

qe tere kohen e kam mbajtur n´gji

dhe pastaj kra Tahirit dua n´dhe te hyj

kemi qene shoke te idelit pastaj edhe fqinje

Zemra Shqiptare

Poezi nga Besar Shkëmbi