Daniel Gazulli: Në këtë fund vere

DANIEL GÀZULLI

 

NË KËTË FUND VERE

 

1. VERA QË SHKOI …

 

Vera që shkoi

mbolli andërra -

andërra të zeshkëta

vajzash.

 

Dhe ja,

erdhi vjeshta

e andërrat korrë

në vello të bardha.

 

Mbi tokën e zeshkët

dikush ka shkelë,

po ajo, përsëri,

andërra do të çelë

edhe në stinë të tjera.

 

Pse prushi e verës

i ndezun ngelë.

 

2. DUART ….

 

Duart mezi

lapsin mbajnë,

dridhën.

Fjalët fluturojnë pa mue

drejt teje.

Ç’të të shkruej, e dashun?

Ti fletët e shpirtit tim

Shfleto ne heshtje.

 

3. SYTË E MI

 

Në këte mbramje gushti

freskue nga flladi

e përndezë nga shikimet

e etëshme të vajzave,

do të doja

që sytë e mi

pasqyrë të ishin

e para tyne

të ndaleshin

me u shikue

vajzat e peshkatarëve

që mbajnë erë kripe

e jodi,

vajzat sirena,

që pijnë venë të kuqe

tek “Tarraca”,

kambën përmbi kambë,

gjysmën e gjiut përjashta.

 

4. U R A

 

Përshëndeta të parin që takova:

Mirëmëngjes!

E ai vëngër më vështroi,

as përgjgije s’më ktheu.

Se ç’u shemb një kambë ure.

Si do të kaloj në bregun tjetër?

 

5. BASHKË

 

Aq thellë ke hy

në jetën time,

mun në zemër të zemrës,

të dalish ma, jo,

s’asht e mundun

zemrën pa më ba thërrime.

 

Më pyet: ku shkojmë kështu,

dimni po vjen?

Eje, të them, eja,

në zemër të zemrës të të marr,

e po fryu murla

a të bajë stuhi,

shtërngom dhe ma fort,

shtërngom, e mira ime,

të të ngroh me dashuni.