Flora Sela – Kastrati: Burrë e kam liqenin

BURRË E KAM LIQENIN

 

Nga: FLORA SELA - KASTRATI

 

 

AGU PO TË BËN ZË

 

Dhe, a është poezia Ajo

Që të merr në gji,

Të pëshpëritë për dashurinë?

Aurorën e pret me poezi.

 

Jo, në poezi je shndërruar Ti

Agu po të bën zë.

E me zërin humnerë të thotë:

Ke një grua që aq shumë të do.

 

Jemi plakur ne, Mik. E magjia

Mes jush është e pavdekshme…

 

 

DJEPI I LIQENIT

 

Liqe, ti aty, e unë në thellësi

Larg, sa më larg atyre

Që përditë të përdhunojnë.

 

Jam rrit me Ty,

Më përkunde në djepin tënd

E unë xheloze, i imi je!

Pse aq shumë të lëndojnë?!

 

E kur të gjithë shkojnë nga bregu,

Unë aty, ende i dëgjoj ninullat e tua

Si dikur mes dallgëve, kur isha fëmijë...

 

 

SIRENA E LIQENIT

 

Mos u fut aq thellë

Nënqeshje cinike!

Askush s’e kupton

Unë jam sirenë.

Dhe, i dashuri im Liqe

Më ka dashur e më do.

E Unë sirena e tij,

Edhe kur dielli perëndon

Shkoj e marr në gji.

 

Të gjithë më kanë zhgënjyer

Por, asnjëherë Ai…

 

 

E KUR DO TË BËJMË

DASHURI

 

Më përqafo! Dhe, më ledhato

Puthjen Tënde ta ndjej në çdo qelizë.

Më grabitë e me mua lundro

Ti pandarë valë Liqeni më puth

Se ti Liqe i vetmi je që shqelmon.

Jam dashuruar në Ty.

Unë luanesha zjarr e Ti lot

I lagur me ujë, dashuri e vërtetë.

 

E kur do të bëjmë dashuri?!...

 

 

HËNA KUR E MBULON

KORÇËN

 

“Kur Hëna e mbulon Korçën”.

Një thurje të një fjalie

Që një këngë, një qyteti

Madhështinë ia dhuron.

 

Hëna na mbuloi edhe ne

Ishte xheloze s’na fali

asnjë shkëndi dritë.

Kush do ta gjejë

Rrugën e vërtetë

Errësirë pa gishtërinj

Unë apo Ti.

 

Të humba

Nuk do mund të të gjejë.

Errësira të gëlltiti

S’të la as nam e nishan

Ku do të të gjej?

 

E atëherë një dritë

E zbehtë Hëne

Seç më pëshpëriti:

Nuk ia vlen

Shko dhe flejë,

Nuk e kupton

Ti atë as që e do

Është sedra jote

Që te ti mbizotëron.

 

“Korçën Hëna e mbuloi”

E në ag nga gjumi më zgjoi…

 

 

SHELGUN PLAK TË DRINIT ZI

A E KA PA NJERI

 

Kafeja e mëngjesit

Edhe është si çdo mëngjes.

Shoqja e ime biçikletë

Më shpie drejtë shtëpisë

Te prindërit. E shkreta ajo

Unë i hipi sipër e nuk bën zë

Më dërgo! Kafeja e mëngjesit

Është ftohur në gusht.

 

Prit e duro, aty nëna jote

Të ka përkundur  në djep.

E kafeja ty të njeh. Të ka shoqëruar

Gjysmë shekulli për çdo mëngjes.

 

Sa më shpejtë më dërgo

Jam vonë në çdo dimension.

Shelgun plak buzë Drinit të Zi

Heu, a e ka pa sot njeri?

 

Oborri nuk ka më trëndafil

Kumbullën time e kanë prerë.

Mamaja dhe babai nuk pinin kafe

Si t’i kthejë, desha ende të mbes fëmijë

Por pllakat e oborrit - akull

Të shndërruara ma vodhën fëmijërinë…

 

 

RRËFIM PARA LIQENIT

 

Më kanë shkelur, përdhunuar

Drobitur. Në leckë shndërruar:

E shashtisur, qerre me ferra…

Çka e çka s’më thanë: Shtrigë

Digjeni në turrën e druve!

 

Liqe, edhe këtë e thanë.

E thanë njerëzit. E Ai

Që i besoja shumë

Që në Korçë më mbyti.

Gjithkund kërkonte gjelbërim

S’kam kujt t’i rrëfehem

Veç ty Liqeni im

Më prit edhe sonte do të të mikloj!

Ai është përkohësi

E unë në përqafimin Tënd

Të pavdekshëm, gjithsesi…

 

 

DASHURI BIZARE

 

Noto e noto, mos u dorëzo!

Ngadhnjeva edhe sot

Më kërkove për nuse

Mbetem dashnorja jote.

Nesër vij, e derisa dremit

Më ëndrro! Të shoh

Derisa dielli na përshëndet.

 

Dashuri bizare, unë dhe Ai - Liqeni...

 

 

DASHURI PARA SYVE

TË HËNËS

 

Doli nga Liqeni, është i ftohtë

U ankua. E unë shpejt e shpejt

I ngrohtë, edhe e di çka?!

Dashuri bëmë para syve të Hënës.

 

Nuk kishte njeri. Veç unë dhe Ai…

 

 

THIRRJE

 

Shumë vetë në Ty thirren

Për të shkruar poezi.

Ti ninulla më ke kënduar

Jemi bërë një, të dashur.

Të dashuruar Liqe

S’mund të na ndajë njeri.

 

 

VJESHTA. DHE GJETHET

E VERDHA

 

Heu, jam pranë Teje

E zhytem tek Ti.

Ti më përgjigjesh:

Është shumë nxehtë

Do të largohem nga Ti.

 

Në vjeshtë, mos më lerë tani

Shiu dhe gjethet e verdha

Do të shkaktojnë neveri.

 

Në çdo stinë do të jem me Ty

Më thirrë kur i turbulluar të jeshë

Unë të kuptoj. Të dua

I madhërishmi Liqe!...