Sejdi Berisha: Cikël poezish - Kështu përcëllon kënga

Sejdi BERISHA

CIKËL POEZISH: KËSHTU PËRCËLLON KËNGA

NË PIKËLLIMINTIM...

Ku do ta hasesh buzëqeshjen e barit

Lotin e vesës mëngjesore

Dhembjen e pritjeve

Lodhjet e ecjeve

Ku tjetër

Përveçse në pikëllimin tim

Do ta gjeni

Zjarrin e kafshuar me dhemb

Dritën e molisur

Si durimin humbur

Por ndoshta

Vrapi i allçit të bardhë

Do ta zgjojë nga gjumi

Rexhën e vdekur n’grazhd të kalit

Kulla do t’i kërkoj themelet e saj

Në ndrydhjen e duarve

Në krenarinë

Që rri te oxhaku i fikur

Pa zjarr

NDOSHTA NJERËZORE...

Interesant

Kur ndodhesh në fund të bunarit

Askush bile nuk të telefonon

Askujt nuk i nevojitesh

Ndoshta atje

Nuk ka valë apo qasje

Ndoshta nuk ka lidhje...

Një dritë

Si ftesë njerëzore

Thyen rrezet e diellit

Në kovën me ujë në fund bunari

Gjersa

Edhe lartë edhe poshtë

Bie shi...

GJURMËT SI DIGJESHIN

Sot

Jam zgjuar herët

Shumë herët

Para agut

Dhe

I pashë gjurmët si digjeshin

Në gjumin e rëndë

Sot

Vërejta dhelprën

Aq dinake ishte koha

Të gërryen e të ledhaton

Sot jam zgjuar herët

Ndoshta

Gjumi ishte lodhur me mua

Sot

Shumë herët jam zgjuar

E çdo gjë ka marrë pezëm

S’ke kah t’ia mbash

Pos rrugën ta ledhatosh

KËSHTU PËRCËLLON KËNGA

O, shpirti im

Më shpëto nga këto përmbytje

Më sjell në fillimin e shikimit

O, syri im

Më shpëto nga shikimi pa ngjyra

Ma kthe madhështinë

E aromës së trëndafilit

O, veshi im

Kthema melodinë e këngës me lot

Se kënga kështu përcëllon

O, fjala ime

A kam gabuar ndonjëherë

A ka ndodhur të të kam lënduar

O, gjuha ime

Mos ma freno shprehjen

Mendimin mos ma cungo

Ndoshta as kështu

Nuk do ta has lumturinë

Dhe sërish do të kërkoj

Të gjitha t’i ndryshoj

Por

Sido që të jetë

Unë kam etje

Etje dhe vetëm etje

Në këtë shkretëtirë

Plotë lule e gjelbërim

Me gjemba rrethuar...

Të tillë më balsamos

O, gjuha ime

Por trupin mos ma shndërro

Në ngjyrë dylli

Se syri i vashës

Në krua loti 

Do të shndërrohet