Sabile Keçmezi-Basha: Në samarin e historisë

Sabile Keçmezi-Basha

sabile_basha@hotmail.com

CIKËL POETIK

“NË SAMARIN E HISTORISË”

Fytyra

Kurrë nuk lakmova

Një tjetër fytyrë

Një tjetër botë

Dhe një tjetër fat

Kurrë nuk desha

Një tjetër vend

Një tjetër stinë

. . .

Desha të kem

Vetëm pak diell

Pak ngrohtësi

Pak liri

Për vete

Për nënë-Tokën

Dhe për ata

Që do të lindin

Vjeshtë

Vjeshtë… tetor… ora njëzet

Heshtja bën dialogun me mua

Telefoni nuk bëzan

Si ditëve të rëndomta

Jashtë rigon shi, përsëri shi

Vjeshtë e lotuar në Prishtinë

Në univers zhvillohen betejat

Ushtarët nga të dy anët bien

Pa fitimtarë

Unë pres udhëtimin tej muzgut

Të kohës së sëmurë

Që zgjat me vite

...

Në tokën-Nënë

Në samarin e historisë

As ti as unë nuk e mësuam dot historinë

e tani duhet kuvenduar me varre të atdheut

për të mësuar nga ADN-të e mbetura

mbi gjeografinë e dhembjes

Do të më pyesësh

Ç’kërkoj në skedarët e pluhurosur arkivorë

Kur kurrë nuk pati dritë

E dhembja migrenoze e harrimit

Shteron kroin e pafund të kujtesës

Sot

Ne  jemi  ushunjëza të kepit

Mumies së panjohur do t’ia grisim maskën

Historinë duhet mësuar me mur e muranë

Kush të dojë le ta përsërisë emrin