Vangjush Ziko: Triptik me stuhi

Vangjush Ziko

 

TRIPTIK ME STUHI

 

 

TORNADO

 

Buletin i meteorologjik

Lajmëroi:

 

Tornado!

 

Qielli e firmosi me vetëtimë.

 

S’ ishte lajm dosido.

Kishte brenda

ankthin,

stuhinë.

 

Të parat u drodhën gjethet.

Pastaj

Zunë ethet shtëpitë.

Toka filloi të ngjethet

Si epileptikët….

 

Qe tornadoja

A ishte stihia

Nga deti i përrallave.

 

Apo qe historia

E të vdekurve

Dhe të gjallëve.

 

Zemërimi i shekujve

Para dhe pas Krishtit.

Për mëkatet

e mishit

e të shpirtit.

 

Paqe e vdekur,

më në fund,

ngado mbretëroi.

Çmenduria dhe ankthet

u platitën.

 

Hiroshima tornadon imitoi

Apo tornadoja Hiroshimën.

 

 

PËRMBYTJA

Sipas një motivi të J.Brodskit

 

U përmbyt tërfili i porsaçelur

Lulet e porsambjella s’ duken më.

Shtegu ku këmba ime pat shkelur

Shtrat I turbullt përroi u bë.

Shtëpia noton pa Nohen brenda.

Përmbi antenë pulëbardha rri,

I janë lagur krahët dhe pendët,

Po i gëzohet detit të ri.

Unë mes ujës,oriz i porsa mbjellë,

Llapashitem në orizoren akull.

Më mbetën sytë nga qielli:

Kur do mbyllë digën e hapur.

 

Ngre nipçen përmbi supet

Të shohë tokë diku a po duket.

 

 

YLBERI

 

Bie shi.

Qan i qiellit sy.

Qajnë retë.

 

Lindi një yll

Apo vdiq një kometë.

 

Pikon lot’ i ngrohtë,

Syr’ i përlotur pikon.

 

Buzëqeshi një foshnjë

Apo një nënë vajton.

 

Lot i syrit.

Lot i qiellit.

 

Të shtrydhur

Në sy të diellit.

 

Në zgavër dhimbjeje,

mbi rubin harbimi

shkrepëtiti.

 

U shpall mbi dhe’

Flamur i pajtimit.