Kostaq Duka: Njeri

Kostaq Duka

Njeri

-triptik-

 Jo!......

Jo qarje,

Jo britma,

Jo klithma,

Jo asgjësim i vetvetes,

Qoftë dhe në çastin kur dhimbja  vlon në pikën më përvëluese.

Njeri!

Nëse prej dhimbjes ke dalë në jetë,

Përsëri e përsëri mund të ridalësh,

Duke rikërkuar  rilindje e shpresë paprerë.

Fatalitet?!

Diktatorë,

Mashtruesa,

Vampirë,

Mostra-kriminelë,

Shoqëria ka pjellë e ndoshta fatalisht gjithnjë do pjellë....

Ashtu si natyra  tornedo e tërmete nga barku  sheshit vazhdon të nxjerrë.

E megjithatë fundi i botës e shoqërisë mbetet larg

Përsa kohë   flaka e drejtësisë,

Mrekullia rindërtuese e mendjes njerëzore,

Rigjenerohen çdo ditë.

Njeri !

Ti je bota.

Ti me unin tënd.

Brenda teje është edhe  çiltërsia e buzeqeshja  pa njollë e  fëmijës,

Dhe mençuria dhe inati pa zë i plakut,

Dhe mbreti,

Presidenti e parlamenti,

Paqja shëruese dhe ndëshkimi i mostrave dhe diktatorëve.

Njeri !

Farën e mirësisë,

Bëje pemë gjigande gjithë hije,

Lirine që e gëzon shpërtheje vullkan vlerash pa fund.

Maj 2011.