Luan Çipi: Çast trishtimi

Luan Çipi

ÇAST TRISHTIMI

Iku koha, pa e marr vesh

Sot, mbushen katër muaj

Njëherazi qaj edhe qesh

Sa gëzoj, aq dhe po vuaj.

Nesër rikthehem në Vlorë

Te qoshja e shenjtëruar

Ylberin do prek me dorë

Do bares i lumturuar.

Po mendjen këtu e lë

Te Lukasi dhe te Niku

Anin tim nuk e gjej më

Evlat, nuk të bëhet miku.

Ata, të tre larg mërguar

Arratisur nëpër botë

Ne dy pleq të dëshpëruar

Përplasemi kokë më kokë.

Plogështia mblidhet deng

Ku ta gjesh një gotë me ujë?

Është ky hall, është kjo breng

Mendimin ma bën rrëmujë.

Muajt ikin dhe s’të pyesin

Vitet pleksen ndenë lëkurë

Një nga një qelizat vdesin

“Na ishte njëherë një burrë...”

Ri mendohem pyes në erë

Vallë do kthehen bijtë, bijat

Mbi tokën tonë ndonjëherë

Do vaditen trëndafilat ?

Çikago, 29 Prill 2011