Mazllum Saneja: Poezia bashkëkohëse polake - Dariusz Weclawski

MAZLLUM  SANEJA  - POEZIA BASHKËKOHËSE POLAKE

 

DARIUSZ W?C?AWSKI

 

(Zgjodhi dhe përktheu nga polonishtja:

Mazllum  Saneja)

 

 

Nëse lejojmë që dielli të shuhet

 

Nëse lejojmë

që dielli të shuhet

dhe Zoti

për një çast

të kthej shikimin

si ti

si unë

 

vëllau vret vëllanë

për një metër katror

për atë që ishte është dhe do të jetë

vëllau vret vëllanë

 

dhe nuk do të ketë fitues

as do të ketë të pafajshëm

e gjaku do të gjej

pëllëmbët e duarve tona

tënden

timen

 

... dhe të askujt më shumë

 

qielli do të shoh lotët

lotët e mi

lotët e tu

 

dhe të askujt më shumë

 

janar 2004

 

 

Bota e insekteve

 

Prapë dëshiroj të jem mizë

si dikur që  dëshirova

 

jeta e mizës dhe e njeriut

janë shumë të ngjashme

udhëheq me to shumë pak

instinkti dhe rasti

apo ndoshta fati

dhe miza di të fluturoj

nuk ka vetëdije

nuk njeh dashuri as urrejtje

nuk bie në depresion

as nuk bëhet euforike

nuk lakmon nuk e merr malli

askurre nuk di shijen e hidhur të dështimit

të humbjes

nuk vëren përbuzjen në të parët

nuk e kupton dot

ngërdheshjen neveritjen

nuk e kupton  mosdashjen

 

megjithëkëtë jeten e udhëheq

vetëm instinkti dhe rasti

apo ndoshta fati

asgjë më shumë

 

po

dëshiroj të jem mizë

 

 

Zogjtë e natës

 

Dëgjoj zopgjtë e natës

që cicërojnë

ndonëse askush nuk i dëgjon

 

unë jam zog i natës

derisa ti kurrë nuk do të dëgjosh

këngën time të natës

 

 

Nuk di nuk kuptoj

 

- Një vashe të re të paemër ia kushtoj-

 

thanë se ka

qenë e bukur

thanë se ka qenë e lumtur

se pati lule ëmbëlsira dhe dashuri

dhe tufën e luleve pati

dhe fustanin e bardhë

 

një herë e takova në udhë

për herë të parë në jetë

dhe për herë të fundit

ca minuta pas

 

tani mbyll sytë

të mos shoh fletët e llamarinës

të veturës bojë vishnje

të bërë copë-copë

borën e e kuqe gjak

fushat e bardha

dhe atë kanavacë të zez

 

tani shoh flokëverdhën

buzëqeshjen e ngrirë

dhe engjëjt rreth e përqark

 

as nuk di si quhej

nuk di

nuk kuptoj

 

ku je o Zot

 

Kraszewo. 28 dhjetor 2005

 

 

Ndërgjegjja e botës

 

poeti dëshiroj të gjej

ndërgjegjen e fshehur të botës

 

vizitoi të pasurin

cigaren e ndezur

dhe çupëlinën një vjeç e gjysmë

 

vizitoi bankën

dhe spitalin e të sëmurëve rëndë

 

vështroi shtëpia të florinjta

dhe spitale e reparte

 

ai pa jetën e bukur

në trupin e shuar  e shkokëluar

dhe kufomën e gjallë

si në veshjet e hedhura të florinjta

 

dhe atëbotë pa tashmë

se bota nuk paska ndërgjegje

 

 

Poezia e fundit

 

dikur do ta shkruaj një poezi të tillë

që do të rrjedh nga karta

duke qarkulluar pikë për pikë

deri te bota e vërtetë

kjo poezi do të rrjedh do të përhapet

në sipërfaqen e jetes

plot e përplot duke mbushur hapësirën

ndërmjet nesh

dhe kjo do të jetë poezia ime e fundit

dhe kjo do të jetë dita jonë e parë

 

 

Je?li pozwolimy s?o?cu by zgas?o

 

je?li pozwolimy s?o?cu

by zgas?o

a Bóg

na chwil?

odwróci wzrok

jak ty

jak ja

 

brat zabije brata

za metr kwadratowy

za to co by?o jest i b?dzie

brat zabije brata

 

i nie b?dzie wygranych

i nie b?dzie niewinnych

krew odnajdzie

nasze d?onie

twoj?

moj?

 

…i niczyj? wi?cej

 

niebo zobaczy ?zy

twoje

moje

 

… i niczyje wi?cej

 

stycze? 2004

 

 

Nie wiem nie rozumiem

 

mówi? ?e by?a ?adna

mówi? ?e by?a szcz??liwa

mia?a kwiaty s?odycze i mi?o??

dwadzie?cia dwa lata

i wi?zank? mia?a

i sukienk? bia??

 

spotka?em j? na drodze

pierwszy raz w ?yciu

i ostatni

kilka minut po

 

teraz zamkn? oczy

by nie widzie? pogi?tych blach

wi?niowego „malucha”

czerwonego ?niegu

bia?ych pól

i tej czarnej p?achty

 

teraz widz? blond w?osy

buzi? wcale nie sin?

i anio?y dooko?a

 

nie wiem jak mia?a na imi?

nie wiem

nie rozumiem

gdzie jeste? Bo?e?

 

Kraszewo 28 grudnia 2005

 

 

Ostatni wiersz

 

kiedy? napisz? taki wiersz

który wyp?ynie z kartki papieru

wlewaj?c si? kropla po kropli

do  rzeczywistego ?wiata

ten wiersz rozp?ynie si?

po powierzchni ?ycia

szczelnie wype?niaj?c przestrze?

pomi?dzy naszymi ustami

to b?dzie ostatni mój wiersz

to b?dzie pierwszy nasz dzie?

 

luty 2005

 

 

Ptaki nocy

 

s?ucham ptaków nocy

które sobie ?piewaj?

cho? nikt ich nie s?ucha

 

jestem ptakiem nocy

a ty nigdy nie us?yszysz

mojego nocnego ?piewania

 

czerwiec 2005

 

 

Sumienie ?wiata

 

poeta chcia? odnale??

ukryte sumienie ?wiata

odwiedzi? bogacza

przypalaj?cego papierosa

?yciem pó?rocznej dziewczynki

odwiedzi? bank i hospicjum

widzia? domy z?ote

widzia? szpitalne oddzia?y

zobaczy? pi?kne ?ycie

w gasn?cym ciele wi?zione

i trupa ?ywego

jak w szatach z?otych si? pyszni

i wtedy ju? wiedzia?:

?wiat nie ma sumienia...

 

 

?wiat owadów

 

znów chcia?bym by? much?

ju? kiedy? chcia?em

 

?ycie muchy i cz?owieka

podobne s? bardzo

rz?dzi nimi niewiele

instynkt i przypadek

mo?e przeznaczenie

a mucha do tego potrafi lata?

nie ma ?wiadomo?ci

nie zna mi?o?ci ni nienawi?ci

nie popada w depresj?

nie bywa w euforii

nie pragnie nie t?skni

nie zazna nigdy

gorzkiego smaku pora?ki

nie dostrze?e pogardy we wzroku

grymasu wstr?tu nie pojmie

nie zrozumie niech?ci

 

a przecie? ?yciem rz?dzi

tylko instynkt i przypadek

mo?e przeznaczenie

nic wi?cej

 

tak

chcia?bym by? much?

 

stycze? 2005

 

SHENIME PËR AUTORIN:  Dariusz  W?c?awski u lind  më 1971 në Dzia?dowo të Polonisë. Është autor i katër vëllimeve poetike si „E imja”, „Trëndafilat e fishkura ngjallën në fund të botës”, „Udha” etj. Poezia e Dariusz Wec?awskit është nje poezi e përsiatjeve  mes jetes dhe vdekjes, ku e shpie lexuesin në skutat më të errëta të shpirtit, aty ku ndihet vlimi më i prekshëm i dramës njerëzore. (M.S.)