Çlirim Uça: Elegji për tim atë

Çlirim Uça

Elegji për tim atë

Mbramë fjete në të ftohtë,

në të ftohtë si bora – Jo!

Jo! - as si akulli.

Në të ftohtë si vdekja

fjete.

.

E unë çuet

trishtueshëm yjet

kundrova

në atë natë të pafund,

si rruga jote

përjetësisht pa kthim.

.

E tu dridh

në zemër ftohtë,

ftohtë në shpirt,

mbi shtratin

ba si arka jote,

në kujtime zhytë.

.

Tretë në kujtime,

lotin derdh për ty.

Pranë teje të isha

do të doja,

acarin e shpirtit tim

me shkri.

.

Mbuloja më vinte e randë;

e randë sa edhe e jotja – Jo!

Jo! - as sa kodra e bjeshka;

e randë më vinte

sa dhimbja.

.

Të pyta nëse kishe ftohtë,

mos ndjeheshe ngusht

e të zihej fryma

n’ atë dhomën e vockël,

nën qiparisa.

.

Jo, - më the -

se në zemren tande

jam,

se frymoj nga ti

i ngrohtë:

jam dashunia

dhe dhimbja jote

sot e mot.