Cikël poetik nga Marsida Hasnjoku

Marsida Hasnjoku

 

 

****

 

Pas pak unë humb në përlotjen time!

Mbështes kokën në trishtimin tim!

Jam thjesht një kukull… një pamje e ngrirë.

Pëshpëris në vetvete si një ëngjëll, dy fjalë si një lutje pa kuptim

Me fund endem në mendimet e mia! Si një kameleon I përdalë

Braktis gjithçka, përcjell hapat e tua!

Trokitje që të grish, ndalo, më rrëmbe

Më rrëmbe aty ku ti fle! Nuk dua të shkoj në strati tim!

Në mimikën time do të përqesh…

Nga ëndrra ime do të përflak! 

 

 

***

 

Një ditë harresë!

Kështu dua të humbas fillin e një dite.

Pa njohur ku fillon ajo…

 

 

MALL

 

Kam mall o qënie e brishtë

Të mbë shtjell me krahë ëngjëlli, në shpirtin tim

Pareshtur vajtoj ne pamjen tënde,

si i vetmi altar ku falet hëna!

 

Të braktisa me forcë!

Si një  ujvarë në imazhin tim

Dhe klitha me force "Të dua"

Për të rikthyer pranë meje!

 

Kam mall o qënie e brishtë

Për sytë ....

Për buzët....

Kam mall për gjithcka!

NDRYSHIM

 

Lyhet natyra me të kuqe

Në perëndim dielli.

 

 

MUNGOJ!

 

Diell pa mëngjes,

Si një  rreze humbetire...

Tutje mund të shkoj, nën tutelë

Diell pa mua...

 

 

PENDIMI

 

Pas çdo shuplakë

Ka një asfaltë të lëmohet

Dhe ajo tashmë mbetet

Një xham i krisur

Lidhur fort pas dorës tënde!

ÇMËNDURI

 

Të dehem në këtë natë

E vetme, buzë detit

Dhe hëna të bëhet

Prijëse anadollake e shkëlqimit

***

 

Si një  betejë  pa luftë !

Si dy shpata të  mprehta!

Dhe hena e vrazhde me luftojë  ate natë !

E zbukuruar me petale

hedh petkun e kohë s, yjet mbi shtrati tim.

 

Dicka më  pëshpëritë , dhe aty je ti!

Beteje e pafund në  shpirtin tim.

dicka me pershpeit, është  frymarraja ime!

Në  çdo unazë  pauze të  përcjell ty!

 

Padashur të  përcjell në ëndrrat e mia

Si mantel nate...

Dhe kaq ftohtë  kisha atë  natë 

Dhe te mbeshtolla fort pas vetes!

ME FLOKË TË SHKUJDESUR

 

Para pasqyrës

ngrihet lapidary imazhi im

E burgosur ne heshtjen e shpirtit

Bredh e çoroditur........

Mbi valë

lahet lakuriqsia ime

Shi bie mbi kaçurrela

.........flokët më bien mbi sy

ZEMËR E DEHUR

 

O stuhi rebelesh,

Marri e orëve të marterizuar,

Zhurmë në qertikët e jetës

Magjiplotë,

Zemra ime nuk pushon

të përgjojë tingujt e saja!

O stuhi,

aq shumë tinzare!

 

 

FSHIHEM

 

Endem dhe zvarritem

si një humbëtirë

në mëndjen tënde

E parfumuar me petale

në morgue e zemrës

Jam mal i heshtur

që fshihem posht qiellit.

PROSTITUTA

 

Cdo ditë nga pak kam qenë

ai shpërfytyrim i imazhit tim

e pikturuar shkujdesur

me buzeqeshjen time ironike

 

 

Kam qënë, e botuar në petalet

e luleve anës bordurave

të atij qyteti pa anë e pa fund

 

 

Nga pak,

mbulohem me shputat

e atij kameleoni të përdalë

që nuk ngopet me kupën e epshit

BOTA IME

 

Jam vuajtja e shpirtit tim

Eksploroj çdo fjalë

Për të formuar romanin “ e imja “

Çdo gjë që bëj ka emër

Si dy pishtarë herë ndriçojnë

herë s’kanë zjarrë!

 

LAMTUMIRË

 

Pikturoje qerpikun tim

                     Pastaj dhurojë atij një ngjyrë !

Ngjyrosi buzët e mia

           ndoshta ka ardhur koha të të përcjell.

 

S’MUND!

 

Doja të të sillja pranë  vetes

E ndërsa ai u shfaq me puthjet e tij djall.

Të falja një  pjesë  nga tingujt e frymËmarrjes tim

            Ato nuk të rrëmbyen dot! 

 HËNA MBI SHTRAT

 

Me hënën e përgjumur

Vritet dhe shikimi im

Kur arrin të gjej njeri të lodhur

Tashmë kam pak orë

që e vështroj tek mundohem ta urrej

Nga ajo mund të zbuloj

një grimcë mëshire

Sepse gjysmën tjtër të hënës

E kam vjedhur unë

E tëra mbi shtratin tim!

 

MASHTRIM

 

Nuk do të jem dëshmitar,

Nuk do të jem aty në martesën tënde!

……të kurorëzuar nga natyra!

 

 

TRUP KITARË

 

Nën dritën e hënës përhumbem

Mbi pishtarët e natës zhvishem

Valvitem e tëra si perde e kohës

Dridhem e tingullt në afshin tim

 

Përse të humb në dorën ëndërrim?!

E shtrirë në çarçfin e grisur

Mbuloj këtë realitet me nota të eksituara

Dhe trupi im është kitarë e zhveshur

TË BËHESH DIKUSH!

 

E çakërduar nga hapat

rend me vello

të prek tingujt që fali koha

për t’u bërë nuse

 

QAJ

 

Si një ëngjëll mbrojtës

Kapem dorë për dore me kohën

akordoj qerpikët e qiellit

padashur puthem me shiun

 

 

E IKUR

 

Anës trutuarëve të iluzionit

e përdhunuar në vals

vrapoj.......

Ti largohem atij kalorësi bredharak

MËRI

 

I vjetër gjithë ai akt dashuror

ku as petalet nuk mund ta ngrohin!

 

 

INAT

 

Dua të humbas përtej

larg........

“helmit” njerëzim

ndryshe dhe unë

do të jem njeri i helmt