Kalosh Çeliku: Dimri s'vjen me lule

DIMRI S’VJEN

    ME LULE

 

(Poemë)

 

Nga KALOSH ÇELIKU

 

 

Prolog

 

Dimrakeqi me shkop në dorë

Tak - taaak, troket në derë.

Veriu fryn, jashtë bie borë

Bilbili thërret një pranverë.

Që, e presim me vite e vite

Siç pret lulja një rreze drite.

 

Zjarri ndizet, ndizet me flakë

Shkollarët rrinë zgjuar mbi libër.

Djepin e përkund një nënëplakë

Maleve t’u ngjitemi në Dibër:

Me çanta krahut e plot halle

Xixat mbi çati heqin valle…

 

 

1. ( HAPA - HAPA PAS LISAVE )

 

Maleve më zen frika

Mjekrën ma tjerr dielli.

Furka e tij është me thika

                Këtu e te qielli.

 

Hapa - hapa eci pas lisash

Tinës, tinës me çeta bishash.

 

Trimat e mi si ujqërit sulen

Diellit ia shuaj zjarrin.

Këmba ime e shkel edhe lulen

                         Fushën, malin.

 

Hapa - hapa eci pas lisash

Tinës, tinës me çeta bishash…

 

 

2. ( DIELLIT IA LIDHA SYTË )

                                                    

Ushtarët e mi janë trima

Natyrën e mbajnë në zingjirë

Zogjtë thonë: unë jam egërsirë.

 

Qiellit kur e lëshoj kalin

Bajlozi i Zi jam i dytë.

Diellit me shami ia lidh sytë.

 

Ditë për ditë dua një dash të pjekur

Vashën të ma sjellin te shtëpia.

Bajlozi i Zi jam, jo Halil Garria.

 

Dora m’është mësuar të pres koka

Zjarr jam, s’di pse s’digjet toka?!...

 

 

3. ( LUMIT SI T’IA NDAL HAPIN )                            

                                                          

Pritën e vura pas një druri

Akull, thash lidhja duart, këmbët!

Lotët i shpërthyen edhe një guri

                        I nxorra dhëmbët:                     

                                                                                                    

Fushës rritë zemrën e barit

Luleve ua lanë faqet.

Kryengritje më bënë livadhit

                        Ngre bajraqet.

 

Duart i zgjatë, përqafon Rrapin

Lajme i dërgon detit.

Lumë, si të ta ndal hapin

                       Fushës, qytetit?!...

 

 

4. ( DELES IA DOGJA BARIN )

                                                     

Gjokut i hipa në shpinë

Shqipet: këtu e kemi shtëpinë.

                       Edhe këngëtari

                       Edhe luftëtari.

 

Qiellit u ngjita si shqiponjë

Kosova: këtu jam vetë zonjë.

                             Për punët

                             Për rrugët.                  

 

Hapin e lëshova me gjokun

Dielli: s’e japim shoku - shokun.

                                 Nëpër stuhi

                                 Jemi bërë hi.

 

Trimërisht dikur zbrita në tokë

Malet më thanë me shokë:

                   Këtu nëse bie terri

                   Këndon mauzerri.

 

Fushën e zbardhova, malin

Deles ia dogja barin…

 

 

5. ( BURIMIT I VURA DRY )

 

Dora - dorës si bleta

Përronit zbriste çeta:

Kitrat me gjithë bishta

Lepur trimi më gishta.

Kaprolli me brirët si lis

Dhelpra, që u dilte fis.

Sorkadhja e bukur hopa-hop

Gjyshe drenusha me shkop.

Sorra që i dhimbte këmba

Iriq Ferra me dy shtëmba.

Zogu me këngën në sqep

Gushkuqi nga një plep.

Qukapiku me disa lajme

Laraska me gunë të larme.

 

Ujkun s’e kishin thirr te burimi

Balli m’u mrrol, m’hipi zemrimi:

Trimave vrik u dola sy më sy

Burimit rrëzë malit i vura dry…

 

 

6. ( ZOGJËVE UA PRISHA

            SHTËPITË )

 

Frikë s’patët, mbetët në shtëpia

Lejleku, dallëndyshja me shoqe e shokë

Vjeshtës s’ju thirrën kur ikën me mijëra?

Zogjtë: Kurrë s’e lëshojmë këtë tokë

            Kurrë s’e lëshojmë këtë tokë!

 

Erë, fryj sa të mundesh me gojë

Majat tërhiqi deri në tokë

Trimave t’ua mësoj një lojë.

Zogjtë: Burrat vdesin kokë më kokë

            Burrat vdesin kokë më kokë!

 

Vit për vit u rash në kulla

Vullnetarë t’i lëshoni këto shkrepa

Lisa, pemë me dorë i shkula.

Zogjtë: Kënga jonë na rritë në djepa

            Kënga jonë na rritë në djepa!...

 

 

7. ( UJKUN E LËSHOVA

         TE QËNGJAT )

 

Zemra m’u egërsua, m’u skuqën sytë

Gjoksin para, u rroka fyta - fyt.

 

Shpat më shpat ngrita dorën

Tungjatjeta miq, pse ma hani borën?

 

Qengjat qeshën me këtë lajkatar:

O burrë, mos u ngutë, ne hamë bar!

 

Motin që shkoi, kur erdha në vizitë?

Lum miku, ne kemi lindë këtë vit.

 

Baballarët, atëherë, ata brirëdredhur

Ujkun e lëshova te qëngjat e trembur…

 

 

8. ( DHELPRA M’I FSHIN

             GJURMËT )

 

Natën, kur eci si hije

Maleve t’ua vjedhi bilurët.

Dhelpra m’i fshin gjurmët.

 

Kurthat i vë pranë çdo lisi

Cung pas cungu i fus hundët.

Dhelpra m’i fshin gjurmët.

 

Hënën, kur e zgjoj nga gjumi

Darkën ta haj - jam i urët.

Dhelpra m’i fshin gjurmët.

 

Dorën ua shtri - ua jap besën

Miqësi të lidh me fatlumët.

Dhelpra m’i fshin gjurmët…

 

 

9. ( LISAT U BËNË

 KOKË MË KOKË )

 

POETI:

Ditë për ditë salmon furtuna

Malin, fushën i mbuloi guna.

Era turret, gjëmon moti

Malet tona s’i tremb baroti.

Këngën e vet këndon përroni

Gjoksin para qëndron ftoni.

Thanës së fortë i ngrinë gishtat

Drerit me shokë iu sulën bishat.

 

DIMRI:

Gjoks më gjoks rrokem me drurin

Copë - copë e bëj edhe gurin.

Trimat në luftë ma dinë hujin

Frikë s’e kam as Gjeto Basho Mujin.

Djersët s’di pse më rrjedhin ballit

Obobooo, kreshniku i hipi kalit!

 

POETI:

Ditë për ditë sulm, o shokë!

Lisat u bënë kokë më kokë…

 

 

10. ( XHA NAIMI MU TURR

              ME VARGJE )

 

Maleve bëra kërdi, të zbres fushës

Rruza të bardha t’u varë gushës.

Nxënësit t’i ndaj nga mësimi,

                             Xha Naimi.

 

Pusi t’u vë mu te dera

Librat le t’ua marri era!

Dry t’i vë sot asaj nuses,

                   Njësh mësueses.

 

Sulm u bëra syve, fytyrës

Besnikë i qëndruan detyrës.

Vargjet mu turrën te këndimi

                             Xha Naimi…

 

 

11. ( POETËT MË SULMUAN

              ME VJERSHA )

 

Zemra mu dobësua, ujë mu bënë teshat

Maleve u nisa të ikë nga vjershat:

 

Mehmedali Hoxha më vuri pritë

Ali Huruglica pas tij një ditë.

Gaqo Bushaka me një roman

Rifat Kukaj nxorri jatagan.

Vehbi Kikaj m’i lëshoi gurrat

Abdulazisi Artan Artën si burrat.

Odhise Grillo pusi me një tregim

Ymer Shkreli: duart lart, o trim!

Fadil Bekteshi në “ Gëzimi “

Vahit Nasufi në libër këndimi.

Ymer Elshani me një përrallë

Adelina Mamaqi ballë më ballë.

 

Gani Xhafolli më ndali n’rrugë:

Zotëri, mjaftë hëngre me dy lugë!...

 

 

12. ( BILBILI E THIRRI

           PRANVERËN )

 

Majë malit u ula mbi një gur

Kufiri është këtu, ngula flamur.

Fytyrën do t’ma freskoj era

Këmbët të më pushojnë te dera.

Kreshnikët s’do t’ma shkelin pragun

Poetët do ta urtësojnë pak vargun.

Maleve të rritem, të bëhem trim

Vitin tjetër të sulmoj me guxim.

Lotët po ç’më rrjedhin si lumi

Frikë kam, mos më zej gjumi!

 

Kënga e maleve e përplasi derën

Bilbili e thirri pranverën.

Dimri i zemruar e thirri ujkun

Bilbili me një këngë bujkun.

 

Dimri: unë jam Bajlozi i Zi

Bilbili: unë Gjergj Elez Ali…

            

                

13. ( ADEM JASHARI U NGRITË

                 NGA SHTRATI )

 

Moti u prish, fryn veriu

Ademit ballin ia lag shiu.

Nëntë vjet ratë në shtrat

Nëntë plagë nëpër shtat.

Kosova plagët ia lan me lotë

Bajlozi i Zi del nëpër botë.

Kosovën ia kërkon ose mejdanin

Ademi s’e turpëroi vatanin.

Armët ngjeshi, muarr malin

Tym e mjegull e bëri kalin.

Bajlozit të Zi ia preu kokën

Ademi s’e jep Kosovën, tokën.

 

Nëntë vjet, nëntë plagë i pati

Ademi sot u ngrit nga shtrati…

 

 

14. ( E BUKURA E DHEUT

        ERDHI NË KOSOVË )

 

Dielli buzëqeshi, përshëndeti me dorë

Tungjatjeta lule, zogjë - ju zgjova!

Kënga dëgjohet larg shtatë orë

                               Festë ka Kosova.

 

Dasmorët ia marrin një kënge kreshnike

Cuca e heq vallen përkrah djalit.

Nusen e solli në Kosovën heroike

                                    Ademi i malit.

 

Daullet, krisma m’zgjoi n’Kërçovë

E Bukura e Dheut erdhi në Kosovë…

 

Shkup, 1985 - 1999