Vjersha për fëmijë nga Janaq Pani

Janaq Pani

 

 

1.  TROKITI DIKUSH

 

Erdhi trokiti dikush

te dera ashtu butë-butë,

erdhi trokiti dikush

dhe isha shumë i sigurtë.

 

Sa ndjeva trokitjen e hapa,

majtas e djathtas jam sjellë

gjithçka ish fshehur nga nata

nga terri i saja i thellë.

 

Vetëm një brumbull pa vlera

doli nga vrima te muri,

një klithmë zogu era

nga terri i natës ma pruri.

 

Erdhi dhe kënga e bulkthit

dhe pika e vesës që shket

dhe malli për ata që mërguan

kët' mbrëmje vjen e troket...

 

2. POSTJERI

 

Postjeri shtat imët

me këmishë pa jakë

po më sjell një shpresë

që e mban në çantë.

 

Ky postjer shpirtmirë

më ngjan me pëllumb,

troket në çdo derë

e rrugën s'e humb.

 

Zgjatin rrugët, zgjatin

ai s'di të ndalë,

që larg ia ndjej hapin

të lodhur si kalë.

 

Me zarf ia sjell babit

dhe faturat varg

që i çojnë mornica

sa i sheh nga larg.

 

E ndodh nganjëherë

si hutaq unë rri

kur më thotë postjeri:

"Sot s'kam gjë për ty."

 

3. NJË XHUXHMAXHUXH

 

Një xhuxhmaxhuxh takoj një herë

që rrinte qetë nën një zambak

dhe iu drejtova:"O mik i mjerë

mbete i vogël, rritu dhe pak."

 

M'i nguli sytë si shkrepëtima

më shigjetoi ca me habi:

"Jam kaq i madh për veten time,

për veten tënde sa ç'je dhe ti!"

 

4. ËNDRRAT E GJYSHIT

 

Ç'ndjej në shpirt, kur bie nata

sa mbyll sytë më bëhen ëndërr,

gjyshi ëndrrave u ve flatra

kur ti m'i dhuron, o zemër.

 

Nipçe, dhurtomë nganjëherë,

me ato flatra gjyshi yt

ndihet si një zog në erë

me ty bashkë qiejt i ngjit.

 

5. BISEDË ME BLETËN

 

"Vogëlushe e vogël-o

çfarë shkruan në fletore?

Pa ia nis e ma lexo..."

Më tha bleta punëtore.

 

"Me çdo vjershë që thurr për nënën,-

më tha bleta gjithë gëzim,-

ia ke ëmbëlsuar zemrën

dhe më shumë se mjalti im."

 

6.  LISI DHE RRUFEJA

 

Të lartit lis atje në breg

i tha rrufeja:"Do të të djeg!"

I gjegjet lisi:"Unë e kam pritë

që do shkrumbohem ndoshta një ditë,

ndaj thellë e thellë rrënjët i shtrij

jetën sërish ta përtërij,

e jam këtu me farë e fis,

ku digjem unë, del një filiz.

 

7. VJERSHË PËR VOGËLUSHIN

            ANTUAN

 

Rritu, rritu Antuan

si ty gjyshi s'gjen kurkund,

herë i ngjan si tulipan,

herën tjetër si pëllumb.

 

Po pëllumba e tulipanë

vlerën tënde kurrë s'e kanë,

sot e mot, për gjyshin ti

je i tëri ëmbëlsi.

 

Unë, shoku i gjyshit tuaj

këtë vjershë të frymëzuar

ja, u ula që ta shkruaj

zemrën plot për të uruar:

 

"Gëzuar, ëngjëll, gëzuar!"

 

Janaq Pani, Toronto