| E premte, 31.12.2010, 08:57 PM |
Parodi humoristiko – satirike , në formë të këngëve kreshnike:
AGO HAVDALL AGA
I. Hyrja këndohet me sharki në dyzen të epërm :
Grriu , grrigi, grrriu, grriu,
Griu, grrigi, grriu –
E vrau, e preu , e griu,
E vrau , e preu, e griu !
Grrau, grrigi, grrau , grrau ,
Grrau , grrigi , grrau –
E preu , e griu , e vrau ,
E preu , e griu, e vrau !
Grreu, grrigi, grreu, grreu ,
Grreu, grrigi, grreu –
E vrau, e griu , e preu ,
E vrau, e griu, e preu !...
II.
O, lum e lum, për të madhin Zot-e ,
O, shumë e trimat na i ka falë n’ këtë bot-e!
O, bash si detit kur i çohet dallga –
O, trim mbi trima – Ago Havdall Aga .
O, fuqi t’ madhe, Zoti i kish pas dhan-e ,
O, dy gurë bashkë, o, kund s’i kish pas lan-e!
O, darsëm t’huej s’ ka lanë pa shkue ,
O, ka i strajcë fishekë tuj e hargjue ,
O, s’ ka lanë odë kund pa e shkatrrue,
O, s’ka lanë kund odë të shëndoshë –
O, pa ja u ba tavanet shoshë !
O, kështu n’ ni darsëm , Havdalli ka shkue ,
O, koka ungjë soll pak me pushue ,
O, kangatarët ja kanë nisë me knue ,
O, dy shanzherra – alltisë ja ka vnue ,
O, Havdall Aga , o, në kamë na u çue !
O, Havdall Aga , o na u çue n’ kam-e,
O, do me e ba , o, nji hallakam-e !
O, tym e zjarr , o, alltisë i ka dhan-e ,
O, na e ka ba , o, pordhë e piskam-e !
O, shokët e vet, nuk po mujnë me e ndal-e,
O, ndal kadal, Havdall-o, bre djal-e !
O, nuk janë krye mirë qato fjal-e ,
O, pak pa dekë, o shpirti i ka dal-e !
O, i duel shpirti , besa, pak pa dek-e ,
O, shokët e vet, tanë tu i dhanë gajret-e !
O, qëndro trim, edhe banë gajret-e ,
O, të qoftë Zoti, Havdall-o, n’ Xhenet-e !
O, banë gajret , o Aga Havdall-e ,
O, fort po t’ lutmi me na e ba hallall-e !
O, sa ke gjallë, Havdall-o, shumë ke hjek-e ,
O, bash si burrat, tybe, sod ke vdek-e ,
O, tuj qitë pushkë, o, n’ odë t’ Agës Bekë !
O, n’ kamë na u çue , apet nji Çatall-e ,
O, e nxor alltijen , ia ka dhanë rafall-e !
O, veç për hatër , o, t’ Agës Havdall-e ,
O, krejt konakun , tybe, pat me e kall-e !
O, soll për hatër , o, t’ Havdall – jaranit ,
O, ia qet n’ tokë , o, krejt lloçin tavanit !
O, krejt çka kenë n’ atë vend me gojë çel-e ,
O, lloç e pluhun – gojën ja u ka mshel-e !
O, njani briti : - “O, kuku nane , m’ kalli –
O, m’ ka plague , medet o, çaj Çatalli “!
O, kangatarët qysh kenë tuj knue ,
O, mejherë kangën ja kanë vnue .
O, mejherë kangën, o , ja kanë ujdisë ,
O, ja kanë knue, o, n’ tela t’ sharkisë:
“O, moj e mira , besa , nëpër talla ,
O, n’ kallabllak , po u njohka budalla !
O, n’ kallabllak, o, njihet kreshniku –
O, që qet pushkë, o, n’ darsëm te miku!
O, ai budalla , o, ma i shpejtë se struja –
O, po qet pushkë, nëpër oda t’ huja !
O, hiç s’po i dhimen fishekët e alltis-e ,
O, gra e thmi , o, krejt na i ka shashtris-e !
O, po ja qet krejt lloçin shoqnis-e ,
O, ja prishë odën , o, të Zotit t’ shpis-e”!
O, po banë be, o, qaj Çatall Ibreti –
O, t’ ëm qëllojshin sod fishekë me veti ,
O, pat me m’ shkue , o, zani te mbreti !
O, m’ kish shkue zani te baba Sulltan –
O, kështu luftojnë trimat, o, për vatan-e!
Demir KRASNIQI