Poezi nga Fatbardha Xhani

Fatbardha Myslimaj Xhani

MOS IA FSHI TI HENES LOTIN ...

Rreze e embel vese e lare

Zbriti mbreme si dore e endrres

Nga nje sy vjedhurazi shkare

Mos ia fshi ti lotin henes...

Ra mbi faqen ftohte si qelq

Fjalet plumb ia dhuroi kenges

Nuk u lut veç kerkoi ndjese

Mos ia fshi ti lotin henes...

Le te flase ne nete pa gjume

Sic i lutet lulja rrenjes

Leng i jetes behet lume

Mos ia fshi ti lotin henes...

Pa nje lutje pa nje fjale

Ti e zevendesove Zotin

Le te behet i ngrohte vale

Mos ia fshi pra henes LOTIN...!!!

EKZISTON...

Ne detin qe luan me dallget

Ne ajrin qe luan me rete

Ne besen qe lidhet tek fjalet

Ekziston dashuria e vertete...

Ne shiun qe token e ngin

Ne henen qe ndrin neper nete

Ne diellin qe verbon pasigurine

Ekziston dashuria e vertete...

Ne gonxhen qe embel lulezon

Ne lulen qe dridhet nen vese

Ne aromen qe bleten terbon

Ekziston dashuria e vertete...

Dhe kur une do te kem ikur

Kur Bardha kujtim do te jete

Ne keto vargje lotendritur

Do ekzistoje dashuria e vertete!

STUHIA TE VIJE ME VONE...

Tani po

Tani perqafome i dashur si do ti

Se dielli qeshi

Pse hena iku

Nuk u trishtua si dje

Nuk u vrenjt

Si pardje,

Si para nje muaji...

Ciceroi per mua ai zogu te pema

Gezueshem,

Pse dielli s'ka me

Dilema...

Tani po

Tani prekme i dashur si di ti

Me duar dielli me prek

Vec lehte

Vec bute

Vec bukur

Sic puth petalet

Nje flutur...

Me buzet e tua

Qendis mbi mua mrekullin...

MATRIOSHKA...

Prej deshires per te te njohur

Hyra thelle e me thelle te thellesia

Magjepsur prej vogelsive

Qe mbante madheshtia...

Ti loderz e bukur

Me tregove se prej te voglash

E madhja behet e madhe

Dhe s'mbetet e vogel

E vogel fare...

Por

Prej pafundsise tende

E pamundur te mos trembem

(Dhe pse trime me te madhe se veten nuk njoh)

Madheshtine pse e dua

Kam frike,

Sa frike kam kur e shoh...

Si burri qe dua me dukesh,

Matrioshka

Plot mister

Pa fund...

Pa fillim...

Po te me degjoje

Shume gjera per te do te te thosha

Deri ne agim...

Po ti s'kupton

Ne butesine e drurit te kane gdhendur

Dukesh e lumtur...

Ti s'kupton Matrioshka

Ti s'kupton,

Se c'te ben nje burre i bukur!

FLUTURIME GJETHESH NE FUNDVJESHTE...

Vjeshtes e vjeshtes

Si fluturime gjethesh

Avujt e zjarrit e te tokes me moren frymen

Dhe heshtjes e heshtjes

Dicka belbezuan per ty

Po po,

Ma thane ne sy!

Fshehjes e fshehjes

Une desha si struci koken ta fus ne rere

Te zhdukja

Me mendjen time

Nje bote

Te tere...

Kalova ngadale

Ne fundmendimet e fundharrimet e tua

Thelle shume thelle

Me bere

Te ndihem grua...

Pastaj

Enderrngaterrueshem shikova

Te ndrituren rrugen time

Me prisnin

Sydrite kaq shume agime...

Perdjegshem se largu

Me therriste malli yt dhe mungesa

Kockat e dhimbjes

Thyeja neper kthesa...

Porse thelle shume thelle mendimit tim

Nje pike drite,

Me drejton rrugen

Ne nje pyll me gjethe shtruar

Ku veten e shoh

Me ty keq perqafuar

E shume keq ngaterruar...

Sepse,

Thelle shume thelle ne ndjesite e mia

Ka lulezuar mbi gjethe

Te rrezuara...

AJO

E pamundura:

Dashuria!

TI MUND TE ME HUMBESH MUA...

Ti mund te me humbesh,

Ne çdo frymarrje qe mua s'me perket

Ne çdo mendim te shpejte qe nuk me prek

Ne çdo heshtje qe per dashurine nuk me flet...

Ti mund te me humbesh,

Ne çdo prekje ambivalente qe dyshon

Ne çdo fjale qe thellesine tende s'me tregon

Ne çdo shikim qe gjoksin s'ma pershkon...

Ti mund te me humbesh,

Ne mbremjet qe per mua nuk te flasin

Ne mengjeset qe ne shtratin tend s'me qasin

Dhe ne netet qe per ty s'me flasin...

Ti mund te me humbasesh shume lehte ta dish

Dhe veshtire se mund te me fitosh me serish...

PER DASHURINE...

I mblodha te gjitha fjalet e botes

Te kendoj kengen me te bukur per ty

I mora gjithe vezullimet e qiellit e te tokes

Te te largoj naten nga te bukurit sy...

I mblodha krenite e ti vura ne dore

Lundrova thelle ne detin e perulesise

Lotet e lulet i bashkova ne nje kurore

Rrugen dritejete t'ia beja dashurise...

E nese e gjitha kjo nuk te duket plot

Me mbetet te them: Fale Ti o Zot!!!

MELODI E SHPIRTIT TIM...

Mund t'i tregoj pa frike atij casti qe iku

Si dhe casteve te tjera qe do te vijne

Se fjalet qe u thane mes shiut nje mbremje

Kane e do te kene me te thellin kuptim...

Mund t'i tregoj te gjitha pllakave te trotuarit

Se kurre zhurma e hapave s'do te shuhet

Lules qe celi, zogut qe kendoi, pemes, barit

Per mrekulline qe me fjale s'thuhet...

Mund t'ju tregoj te gjitheve

Pa me te voglin ngurim

Per melodine,

Qe la pa fjale shpirtin tim...!!!

....Projekt lamtumire...

Mos u pendo per mbremjet qe s'do jesh me me mua

Mos u pendo per mengjeset qe do vijne pa kujtimin tim

Mos u pendo per mijera here qe me the me zjarr te dua

Ne rrugen e ikjes kesaj here, ti e di nuk ka me kthim...

Mos harro asnje sekonde qe te beri te lumtur Ty

Mos harro asnje puthje nuk u dha pa u ndjere

Une serish pa frike do te te shoh drejte ne sy

Sepse si ti s'pati dhe s'mund te kete te tjere...

Shko pra i bukur e me gaz

Dhe koken mos e kthe me pas!

DIALOG IMAGJINAR I DRITES ME AJRIN....

Eshte pak... fjalet nuk mjaftojne.

Drita:

Une thjeshte ndriçoj

Por une nuk kuptoj...

Si thua ti pse ndodhin te tilla

Vezullime ne jete

Cili eshte kuptimi

Me thuaj

Cili eshte kuptimi i vertete?

Ajri:

Me fol shume

Mos refuzo mos mendo

Folem

Drita:

Pse lindin keto lloj marrezish

Qe nuk i pret

Kur ke humbur cdo shprese

Ç'duan te thone?

Çdo gje ndodh ka nje kuptim ka nje arsye

Kjo c'kuptim ka

Çársye te kete?

Pse na dritheron kaq shume

Ne kete jete...

Na lumturon na tremb

Na jep kaq drite

Na dhemb

PSE?

Ajri:

Pse?

Drita:

Po pse?

Pse ndodh

Gjithckaje qe ndodh i jap nje kuptim

Nje arsye

Me thuaj

Si e kupton ti

Ajri im...

Ajri:

Se di jam i dehur

Ç'kerkon nga une valle

Po ta dija ta thoja

Me dy fjale...

Drita:

Mire

Nuk te pyes me

Per asgje...

Ajri:

Se di pse

Se di

Pse dua

Se di o Ajer

Se ajri je ti

pse e pyet mushkerine qe do oksigjenin!!

Pse pyet

Se di!

Pse dua te jetoj..

Sepse

Dua!

Drita:

Se di,

Kur them e dua

Nuk mjafton

Kur them eshte jete

Nuk mjafton

Kur them eshte drite nuk mjafton

Nuk mjafton kjo bote

Per te treguar sa mungon

Sa eshte i domosdoshem

Sa pak jetoj pa te

Dhe dua te di kuptimin e kesaj gjeje qe provoj

Por mesa duket asnje kuptim i kesaj bote

Nuk e shpjegon dot

Ajri:

Thuaj mos ik se sjam me...ta kuptosh

Duam, duam dhe mos mendo

Drita:

Nuk kam c'bej tjeter

Edhe te dua

Eshte shtegu i vetem nese dua te jetoj

Nje shteg i vogel

I vetem

Qe me çon drejte jetes

Dashuria jote

KUPTON?

Ajri:

Me do?

Drita:

Nuk kam pse e mohoj

Nuk eshte kaq

Ajri:

Me do?

Drita:

Te dua

Eshte shume me teper

Shume me shume

Ka ndodhur...

Ajri:

Te dua shume

Ke ne dore jeten time

Bej cte duash me te

Une vetem do te dua

Timonin e ke ti

Me dergo nga do

Ku te duash

Jam shpirt e zemer tek ti

Ke plotfuqine mbi mua

Bej cte duash

Une srroj dot vetem tashme

Je ne gjak, ne qelize na retine

Ne palcen time

Ti aty krijon morfologjine e jetes time

E disenjon

E formulon si do ti

Kam besim ne krijimin tend

Ndryshome

Si do

Te falem o zot

Me fsheh

Me mbaj

Dhe me duaj sa ska me

Me vdis kur do

Me ngjall kur do

Zot

Te besoj

Ma hiq lekuren

Me bej mish

Dhe ngjitme ne mishin tend

Me bej nje

Mos me ndaj me

Mos me shqit

Shtrengome , perziem

Mos me lesho mai mai never

Drita:I will...

Ajri:

Me do?

Drita:

Eshte pak.

Ajri:

O zot sa pak qenka!!!!

Tretem atehere qe tmos jem me...

Drita:

Eshte pak te te them te dua

Eshte pak

Nuk jane te mjaftueshme fjalet...

Fjalet nuk mjaftojne...

...Vazhdon...

PROZA E PARE...

Mendoj ndonjehere qe TY te ka krijuar mendja ime, se kishte nevoje, keshtu bukur te te gjente... Do te thote se ka perkryerje te vertete! Ndoshta veteplotesia te njeriu vjen vone... dhe ndodh qe kur veteplotesohesh di te selektosh, si zemra ta ka dashur perhere... kupton thellesite e tua dhe noton bukur ne realitetin tend, qe nuk e ke njohur kurre. Kjo eshte jeta e vertete, kur trupi dhe shpirti jane ne nje ekuiliber te perkryer dhe e tille eshte dhe ajo qe eshte me ty... une keshtu e ndjej... Jam mbi toke me veten time, me krahet hapur dhe udhetoj drejt teje te kerkoj e te gjej KU TE JESH...Si thua ti do te te gjej ku te jesh...?

THELLESI...KTHJELLTESI...

Ditet tona

Mund te jene me te bukura

Besome mua, jeta ime

Duke pare syte e njeri-tjetrit

Ne thellesi

Ne kthjelltesi

Jane te purpurt syte e mi

Te gjelbert i ke ti...?

Netet tona

Mund te jene me te bukura

Besome mua, drita ime

Duke puthur zemrat e njeri-tjetrit

Aty ku s'ka hyre njeri

Ne thellesi

Ne kthjelltesi

Te kuqe e kam une

Te purpurt e ke ti...

Ne prekjen e ethshme

Te gishterinjve

Do kete cudi

Serish...

Dhe dridhje fshehtesish

Ne mbremje dashurish

Sa here te shkosh...

Sa here te vish...

Besome mua,

Zemer

Ne buze do kete etje

Sa here ti prek une

Sa here ti prekesh ti

Une me brishtesi...

Ti me cmenduri...

Besome

Pra

Besome...

Do vazhoje keshtu

Nuk e dime se sa

Nuk e dime se si

Vec me thellesi...

Vec me kthjelltesi...

DITË DASHURIE...NETË DASHURIE...

Me duar te buta

Mbrëmja

Skalit ne fytyrën tënde

Më të bukurin

Yll

Të qiellit blu

E mua

Më xhelozon

Ajri

Që puth pa frikën e njerëzve

Sytë e tu...

Tërë natën pastaj

Në gjumë edhe zgjuar

Merrem me secilën fjalë që thamë

Me secilën prekje

Drithëruese

Me lutjen e ikjes

Me bëhet e gjatë sa jeta

Një puthje...

Mëngjeseve

Dilemat e tua

Vozisin në ujëra të turbullta

Derisa kthjellohen

Brenda teje

Une hesht

Dhe brenda tyre perthyhem

Si shpupurisje reje...

Si reja e bardhë largohem nga qielli yt

Errësohem

Ngurtësohem

Verbohem

Shi bëhem

Në syte e qiellit

Çdo ditë

E furtunë mbi majat e maleve

Gri...

Por,

Si ylberi pas nje shtrëngate

Me ngjyra të pafunda me josh

Vjen prapë ti...

Përsëri mbremja

Më tradhëton

Të bën te bukur

Të bukur,

Pafundësisht

Dhe une kthehem

Sërish...

Dhe s'di vërtetë

Gjer kur

Do vazhdojë kështu

Kjo natë puhie

Kjo ditë stuhie

Kjo

Histori

Dashurie!!!

EJA ME DRITE PLOT..

Me bej rruge te gjera

Per te kaluar me Drite!

Drite te keshe shume...

Drite te jesh tek une...

Rruget neper te cilat do eci

Le te jene

Edhe te medha

Edhe te gjera

Edhe te gjata

Qe te mos me pushtoje

Kurre,

Nata...

Te shoh kam nevoje

Te njoh kam nevoje

Dhe nese do te duhet

Gjithcka,

Perveç

Drites,

Le te shkoje...

Proze poetike*

Tani deti duket i qete...stuhite jane tulatur. Ca pulebardha kerkojne bukur peshqit e vegjel, embel ti kapin e te jetojne me shijen e tyre. Anije me vela te bardha afrohen si flutura ne liman. Mesuam te presim te qete agimet... Do mesojme edhe ditet te mos i trazojme me friken e humbjes se frymeshkembimit...Tani dallget jane lemuar, si te mos ishin...mesuam te besojme ne diell dhe ajer dhe toke...Do mesojme edhe netet te mos i trazojme me friken e largimit te mengjesit...por...ah netet...netet nuk do mund te tregojne si jeta ndalon, si shuhet fryma...si zbardh bryma...si pikon vesa....si vret mungesa...Stuhi tjeter duket se po nis!

SA HERE SHKRUAJ DIÇKA TE THELLE...

Sa here shkruaj dicka te thelle

Me ndodh

Qe dridhem tere kohes

Ne çudi...

Dhe them me vete

Jeta ime eshte poezi...

Me therje malli vjen

Pakuptuar agu

Dhe veses ia rrezon petaleve

Dridhjen...

Dritherimin...

Driterimin...

Padurimin...

Pendimin...

Harrrimin...

Perbetimin...

Te gjitha ne nje:

S'ka kuptim asgje pa ty!

Dita shtrenguar nga grija

E qellimit

Te paramenduar

F...

NË STREHËN TËNDE QIELL...

Në Kashtën e Kumtrit gjeta një rrugë

Për të ardhur tek ti

E lartë

E largët

Sesi më solli në strehën tënde...

Akoma se di!

Vetëm dy sytë yje

Mí afrove pranë, pranë fytyres time

Gjithë bota në tokë në netë të gjata

E ne, ndër agime!

Ylbere gëzimi rrethuan

Kuptimin e ecjes në rrugë drite

Kish kohë të thërrisja në ditënetë pakuptim

Dhe ti si më prite!

Në trupin tim prej toke dhe zjarri

Lakueshëm me dorën e djathtë (të bukurën dorë)

Përndritje burrërie shkrove

Ende për së largu, tërhiqem prej saj

Edhe pse shkove!

A thua

Qiejt do të kenë të njejtin shkëlqim

Si qielli

Ku u ndezëm e zjarret sí shuam

Shpirti im!

Zemra Shqiptare

Poezi nga Fatbardha Xhani