Cikël me poezi nga Kostaq Duka

Kostaq Duka

Cikël me poezi

Tefta Tashkos ne 100-vjetorin e lindjes.

Po vjen

perëndeshë e bukurisë

fytyrë larë, fytyrë lëmuar në krojet e fshatit tonë,

ëngjëllorja, magjiplota,

syshkruara,

shtëllungë drita e rrugicave të kalldrëmta.

Po vjen

me bilbilat e pyjeve halore të Moravës mbi supe,

me zërin qiellor që hap dritare e portë,

që drithmëron zemrat vajzërore

e tek syri i plakur bën të rrjedhin lotë...

Po vjen,

drita e jetës, fytyra e Korçës, princesha Teftë!  

Klithma

Ne mes të sheshit

Para Kishës se Ringjalljes

Dhe grehinës se shtetarëve duart ngriti drejt qiellit e klithi:

Ku jeni, ku jeni qytetarë?!

Zëri humbi tej Moravës tek kryq i lartë në majë u përplas.

Ata që ecnin brinjas tij  thërmuan nëpër dhëmbë fjalën: ç’bën ky i marrë?!

Ku jeni qytetarë, ku jeni....?!.

Pastaj këmbët tërhoqi zvarrë

Asfaltit duke lënë një vragë........

I helmuar për humbjen e vetes

Të qytetit

Të rënë në vorbullën e mediokritetit e marrëzisë

Vetvrasjen shpalli:

Aktin e fundit tragjik të qytetarisë.

Mashtrimi i vetes

Shpesh buzëqeshim

Kur së brendëshmi urrejtjen përziejmë

Bëjmë kryqin

Kur fenë e vlerësojmë thjesht sajesë

Shkojmë të prostituojmë

Pasi kemi dhënë leksione për besnikëri bashkëshortore

Derdhim lotë

Mbi arkivolin e njeriut që gjalljen  s'ja dëshirojmë....

Dhe kështu....ecim si “qytetarë”

Që në lindje deri në plakje.

Ngarkuar me ëndrra përsosmërie

Edhe pse errësirës shkëmbejmë në treg të "ndaluarat" e kësaj bote.

Tualeti….

Filloi tualeti i krishtlindjeve

në krahët skeletore të pemëve...

Në sallonin e bukurisë

vajzat e reja

përtërijnë në tone të çelura fytyrën e pleqërisë.

Nëntor 2010