| E marte, 02.11.2010, 08:56 PM |
Valentina Dafa
Kthim në shtëpi
Sot, aty dhe loti mbetet i paemër
dhe pengjet ecin me kthimin e kokës pas
të të arrijnë, ndoshta... në hap...
...aty, ku dhe pse burrë mbetesh prapë femijë
në prehrin e nënës, ledhatimet e saj ...
...Një çast
dhe gjaku në deje s`di të ndajë dashuritë
dhe qeshja në shpirt, padashje ndihet në faj...
Asnjëherë, askush asnjë përgjigjigje s`të jep
për mungesat,
për pritjet,
për kthimet me emrin hall
që dashje padashje binjakëzohen me mall.
Sot, sesi ndihem ngatërruar në fat
femije apo e rritur s`e di....
s`e di! ?