Përparim Hysi: Dy poezi për Shvarcin e pavdekshëm

Dy poezi për Shvarcin e pavdekshëm*

Nga Përparim Hysi

S H V A R C !

Si ike kaq shpejt si zog në fluturim

Mos vallë ke zënë qiejt në ikjen e pakthim?

Se s'ka si të jetë ndryshe,të ikësh kaq shpejt?

Ah se sa vlera kishe,o i pavdekshmi,Robert!

Përkthimet qenë si mjaltë;si mjaltë pa vënë në zjarr

Dhe sa s'më zënë djajtë nga"ikja" kaq nxituar

Ti ike,po kush mbeti?A gjëndet një i dytë?

Jo nuk vdes Roberti kur shqip bërtiste: dritë!!! *

* thirrrje e fundit e Gëtes.

Ikja e "gjermanit"

Iku dhe "gjerman i fundit",fluturim e në pakthim

Jam goditur si prej plumbit,nga kjo ikje si gjëmimë

Nga Remarku më Remark,nga gjermanët më gjermanë

Robert Shvarci e ke hak:gjithë shqiptarët po të qajnë.

Në përkthimet qe brilant,si në prozë e poezi

Si lirikë e ëmbël mjaltë,ku ma gjen atë ëmbëlsi

Mjeshtër Pune,mjeshtër fjale,na le vepra aq të çmuara

Ah,moj vdekej,moj kobëzare,këtë radhë je më e mallkuara.

* poezitë janë shkruar më 26 prill 2003,kur vdiq përkthyesi i madh

dhe i sjell për lexuesit sot,kur pashë që miku i tij,Ami Kasaruho, Sapo ka dhënë për botim librin me poezi,të ndryme në sirtar,të të ndjerit, dhe të pavdekshmit Robert Shvarc.

26 tetor 2010

______

Mokrra ime e poezisë

(cikël me poezi)

Nga Përparim Hysi

Mokrra ime e poezisë zë e bluan dhe bluan veç vargje

Në tepsinë e vjershërisë,unë hap brumin e një magje

Magja ime është vet jeta,mbushur halle dhe gëzime

Dhe kështu "gatuhet" vjersha,herë me gaz e herë ankime.

Porse mokrra veçse bluan,nuk pushon si gur mulliri

Në se vargu del nopran,diku keq seç ka parë syri

Edhe mielli del i hidhur,edhe vargu krejt ashtu

Për asgjë nuk kma shpikur,t'më besoni,lexues,ju!

Ne se mielli del i bardhë,është nga grurë kuturli *

Vargu im këtë radhë zë këndon për dashuri

Dashurisë i kam kënduar si me duftet e një plaku

Se tani që jam moshuar,shtohet ca më shumë meraku

* grurë që bën petë të mira.

2.Dashuria

Dashuria e prish kalendarin e vitit

Dhe dimrin e kthen në pranverë

A s'është janari palcë e dmrit

Dhe nuk ngopeshim atëherë?

Se na mbante ngrohtë dashuria

As pyesnim, në qe janar?

Nuk pyet për stinë dashuria

Atë dimër ne qemë valë... *

* Jam martuar në janar 1962.

3.Analogji

Ky afshi i ngrohtë shëndeti

Më kujton afshin e plisave çarë nga plugu

Nuk di pse bëj këtë analogji prej poeti

Apo pse fshehur tek unë rri bujku.

Them që patjetër kështu do të jetë

Se çdo gjë unë e lidh me fshatin

Le të jem mësues ndoshta dhe poet

Asnjë vlerë nuk kam,në harroj fshatin.

4.Ti

Ti ke vështrimin e trishtë të një të veje

Se më duket se humbet si në mjegull

Mu si rreze drite,fshehur pas një reje

Ma hedh vështrimin dhe më kredh në mjegull

Pse ndodh kështu,merret lehtë me mënd

Humbja është e freskët,plaga s''ka vënë korë

Ky vështrim i trishtë më lë si pa mënd

Dua për atë plagë,të bëhem "doktor"

Se trishtimin tënd,dua ta marrë mbi vete

Nga ti ta dëboj,të fitosh qetësinë

Zëmrën krejt ta fala(gjen "këso recete?!")

Nga ti,moj e ve,dua dashurinë.

5.Je magjepse

Je aq magjepse sa të dehë

Shkëlqimi i syve i brilantë

Oh,po s'kam si e frenoj veten,de?!

Bëhem,i tëri,alarmant.

Je si flladë i butë që fryn korijeve

Pranverës,majit,në shpërthim

Mëndja ime lirohet prej "burgjive"

Dhe rend pas teje në të pakthim.

*poezitë janë shkruar në vitet 2004- 2005

28 tetor 2010

Zemra Shqiptare

Përparim Hysi: Dy poezi për Shvarcin e pavdekshëm