Selim Hasanaj: Atdheu asht pa zot

Selim Hasanaj

 

 

ATDHEU ASHT PA ZOT

 

Po bahen pesë vite

Dhimbja s`pushon dot

LDK asht në perplitje

Shtëpisë ti gjejë nji Zot.

 

Dardania nanë veshë n`zymtësi

Quditet se ç`po ndodhë

Korrupcion e skamje

Mjerim n`pafundësi.

 

Plaga pa u sherue

Vjen tjetra ma e re

Shigjeta helmi zemren shpue

A ka vallë shpetim per ne?

 

Sarpsborg: 18.10.2010.

 

 

NENGURRA DHE STINET

 

( Pranvera)

 

Nga oborri i shtëpisë ku linda

Lëshojë nji sy Gradines

Cuculanit lugut të Drages

Bjeshkve tutje mespermes

Shkoza e krekca kanë qit dushkun

Erdh pranvera në mes nesh.

 

Kanarinat dhe bylbylat

Kanë fillue kanget e veta

Erë vjollcash blegrimë qingjash

Idilë fshati që zgjatë jetë

Dhe akacjet per rreth shpisë

plotë me lule e plot me bletë.

 

 

 ( Vera)

 

Në Rrahije nji çak-çuk

Mue vemendjen ma terhjek

Janë kosaqet cokatin kosat

Fort të mbrehta ato me kjen

Sepse bari asht rrit fortë

Do tket sanë per lopë e dhenë.

 

Tutje anash atje n`Brode

Nji lejlek me kambet e gjata

Lirshem ec ai si nper mote

Dallandyshet dhe bylbylat

Që flutrojnë deri tvjen nata

Janë sauna e kësaj toke.

 

  ( Vjeshta)

 

N`Lluga t`mdhaja e n`Peshnjevë

Shpejt korrtaret prejnë me drapnin

Misri bardhë si floku i bores

Që tromakun e ka rritë

Dhe fasulja rritë bishtajat

Bereqet i sjellin shpisë.

 

Tutje Bala dhe Kuqoja

Po pertypen në qetsi

Sepse qerra sa ngarkohet

Në kular këta kanë me u ngjitë

Ta qojnë qerren e ngarkueme

Miser, grosh e kungull shpisë.

 

 ( Dimni)

 

Dalë n`Veshtije permbi fshat

Pastaj shkojë te Bregu i Kronit

Ujit e akullt e pijë pak

Dhambet më mpihen nga të ftoftit

Kjo bardhësi që ka mblue token

Borë i thojnë dhuratë prej Zotit.

 

Në shpatije rranx Gradines

Skijatoret se ç`po rrshasin

Fëmijë e të rinjë neper oborre

Sajat e shpejta se çì ngasin

Dordolecat n`per oborre

Hundat spec si nuk u narthin.

 

Sarpsborg: 18.10.2010