Hekuran Halili: Shtëpia e Vjeshtës

Hekuran Halili

Shtëpia e Vjeshtës

U nisa të gjej shtëpinë e vjeshtës

I rashë pas erës së saj të ngrohtë

Në një gjoks vajzëror u poqa

Për pak u dogja...

U rashë pas gjetheve të rëna

Mije

ra fjalë dashurish lexova

Të pathënat shtova...

Në pëllëmbë e mbajta shiun një ditë

Shtëpinë e vjeshtës s,ma tregoi

Por më tha si lindin e vdesin dashuritë

Syrin ma lotoi...

...Atëherë

Me gjoksin vajzëror

Me copra gjethesh

Me pika shiu e loti

Shtëpinë ja ngrita në shpirtin tim

... Tani ,unë e vjeshta banojmë në një shtëpi.