| E shtune, 04.09.2010, 01:56 PM |
Meditime të një kurbetçiu
(cikël me poezi)
Nga Përparim Hysi
1. Kujtime
Ku kam shkelur nëpër fshatra,kudo shkeli këmba ime
Seç më hapen mua ca kartëra që janë mbushur me kujtime
Me kujitme djalërie;ca të vjetra,ca të reja
Dhe tani prej pleqërie,me to mbushur plot hejbeja.
Pala-pala më shpalosen mu si vala përmbi valë
Edhe pak më qederosin,se tani nuk jam më djalë.
Por në mokrra zë e bluaj,një nga një të gjithë kujtimet
Dhe s'do mend që pak vuaj dhe s'i mbaj dot ngashërimet.
Dashuri shumë kam provuar,por askënd unë nuk gënjeva
Se me një që jam martuar,me askënd nuk e këmbeva
As s'iu shmanga dashurisë dhe me dhunë nuk e kërkova
Tash,i mundur,pleqërisë,nga kujtimet keq u shpova.
2. Po kur thonë...
Dhe thonë që në këtë botë jemi barabar
Mandej,idhnak si jezuitët,ja që dyshojnë
Vetëm e vetëm pse jemi shqiptarë
Na marrin erzin dhe na përçudnojnë.
Dhe s'ndodh veç me një vend,por gjithandej
Sikur botës shqiptarët t'i kenë vënë zjarrin
Nëpër kontrolle(pika kalimi),mbarë e prapë na kthejnë
Këta demagogë mu në hundë ma sjellin inatin.
3.Aheng në Mbrostar-Ura *
Haxhiu i Halitit ia merr me gërnetë
Një avazi të rëndë protomyzeqar
Telua nga Zhupani në violinë-mbret
Pastaj vu orkestra veç si në Mbrostar !!!
Këngës seç ia merr ky Vasil Metushi **
Ç'e përdredh zërin si të jetë bilibil
Ah,kjo këngë e bukur,plot shpirtin ma mbushi
Mbushem me morrnica,tëri drithërimë.
Më tje orkestra zë një valle dyshe
Ja,tani,në shesh dalin dy valltarë
Ah,more lexues,veç atje të ishe!
Nuk ka si ahengu made in Mbrostar...
*vevd banimi im në Fier.I famshëm për saze.
**këngëtar i madh rom,nga fshati.
4.Dua
Dua si Likurgu që t'i ngre një përmendore të qeshurës *
Jo se jam gaztor dhe nuk rri dot pa qeshur
Por dua të largoj nga Shqipëria mëndësitë e mesjetës
Që kanë në kokë disa politikanë mëndjetredhur.
E qeshura të zgjatë jetën dhe Shqipëria e meriton
Mu në mes të Tiranës ta ketë këtë përmendore
Ah,ç'popull bujar!Historia a nuk dëshmon?
Këta politikanë të keq dua t'i sfidoj me këtë përmendore.
*Nga Plutarku
5.Meditim
Në kurbetin shkretëtirë,unë çapitem me ngadalë
Shpirtin e kam të ngrirë,me kërkënd s'këmbej një fjalë
Mëndja shkon e arratiset,kapërcen gjithë oqean
Edhe shkon e bitiset,seç bitiset për matan
Për matan është Shqipëria;e kam lënë ka tash tri vjet
Veç atje janë mëndtë e mia;më zhgënjeve,o kurbet!
Edhe gjyq zë i bëj vetes,nuk e fal unë asnjë çikë
Se tani,në fund,të jetës,kam vepruar si "rakitik"
Pra,i çalë kam qenë nga mëndja;ika,lashë unë vëndin tim
Hajd më shihni si është gjëndja ?! T'ma gëzosh,mor Përparim!!!
Zë e hahem unë me veten;tundem-shkundem t'më dalë "pija?!"
Jo,këtu,s'e shtyj dot jetën. Gjej shpëtim tek S H Q I P Ë R I A.
6.Pse nuk i gjej më?
Nuk e gjeta më kënetën e Nasufit
Dhe gorricën e Avdiut e kanë prerë
Ku është çahiri i madh i Resulit?
Po mushaja ku është,ku loznim shpesh herë?!
Asnjërën për be nuk kam gjetur
Çdo gjë që njihja,qenka tjetërsuar
Dhe them me vete,mos ora prapa më ka mbetur
Që kërkoj sinoret e kohës së shkuar?!
Natyrshëm që kthiellem dhe bëhem racional
Asgjë nuk i ka shpëtuar ndryshimit
Po ja që për të shkuarën kam mall
Dhe si fëmijë një lot më varet poshtë syrit.
7.Këngë dashurie
Ç'ma vërvit syrin e kaltër
Si t'ma hedhësh me hobe
Unë po jam ashik i varfër
Dhe s'duroj një plagë të re.
Çamarrokshe dërgon nazet
Ato naze kripur nur
Sikur ke kurdisur sazet
Isharetet me sikur
Ja,të gjitha,seç i mblodha
Mos kujto se ato janë pak
Si nga zjarre unë u dogja
Digjet-digjet druri i thatë
Dhe u dogja unë nga prushi
Prush seç prush si nga drulisi
Syri i kaltër plot më mbushi
Shkoi "kjo punë" dhe bitisi.
8. Pa titull
I hape perdet kat më kat
Profili i plotë u rrëfye pas xhamit
S'duroj dot pa bërë mëkat
Le t'ia jap shpirtin shejtanit.
9.Jam edhe Brut,edhe Kas
"Bruti urrente tiraninë
Kasi tiranin..."
Plutarku
Kam një pjesë nga Bruti
Dhe një pjesë e kam nga Kasi
Tiraninë e urrej si Bruti
Tiranin,si Kasi ...
10.Oh,ata sy !
Ata sy,moj,ata sy;ata sy që më përpijnë
Për ta jetën e bëj fli;mos më thonë mua Përparim?!
Po ç'të them për ato buzë?Ato buzë që lëng lëshojnë
Për ato ha imja buzë;dua që tok,moj,t'i takojmë.
Kaq s'është pak,që të të dua;bredh pas teje si lajthim
Sy e gjithçka nga ti dua;s'duroj dot,o shpirti im.
11.Djalëria
Djalëria shkoi e mbeti.Tutje-tutje,hane-hane
Epo shkoi si gjithë mileti:Vate,djalëri,moj vate!
E kujtoj me nostalgji,se ka bëma djalëria
Dua të kthehet përsëri,po të lë,kjo,pleqëria?!...
12.Po e "vodhe" dashurinë
Po e "vodhe" dashurinë,ti ke bërë një akt të bukur
Ka me vete ëmbëlsinë a kështu mua më është dukur?
S'më është dukur hiç fare;e vërtetë sa s'e luan topi
Se e"vodha" një myzeqare;një të bukur si pikëloti.
Si pikëloti qe e bukur;po e ëmbël?Mos qe mjaltë?
Ndaj e "vodha" i paskrupull;e rrëmbeva siç bëjnë djajtë!
Pas të vrëjturit,dihet:kthiellet;del e pira pas të pirës
Një e bukur që rrëmbehet veç t'i ngjaj të "vjedhurës",Sikës... *
*imeshoqe
13.Prapësia
Prapësia,- thonë,- shqiptarin e ndjek
A mos vallë këtë gjë e kemi në gen?
S'ka si të jetë ndryshe;kombet përparojnë
Veç shqiptarët me të tjerët s'ngjasojnë.
Kjo gjëndje,natyrisht,mua më hidhëron
Dhe në kurbet shqiptarët mezi fqinjërojnë
Ç'e kemi këtë kusur(duam të hamë njëri-tjetrin?!)
Prapësitë shqiptarët dhe Shqipërinë sikur prapa i ndjekin.
14.Spiuni
I keq është spiuni;e zezë "puna" e tij
Po kur hiqet firauni sikur është qoti.
Sillet rrrotull nesh,pësh-pëshet dëgjon
Bëhet sy e veshë dhe shkon e denoncon
Po ja që vdiq një ditë; e futën në varr
Mbi varr të tij çdo ditë shkon dhjetë një hakpamarrë.
15 . Po hamë vetëveten
Po hamë vetëveten me dhëmbë
Si akrepi që kafshon bishtin
Ç'e kemi vallë këtë gjëmë?
Mos kërkojmë apokalipsin?!...
*poezitë janë shkruar në gusht 2003
31 gusht 2010