Remzi Limani: Tinguj të humbur (IV)

Remzi Limani

 

TINGUJ TË HUMBUR

 

 

KËNGË E RE

 

Mbi Dardani këndon një kumri

Një këngë për Kullën

Dhe gjakun tim e shtrydhë në gji

 

Kori i lule gjakeve rreshtohet në horizont

Me ritmin e grunajave valëzore

Himnizon këngën e gjakut dhe lotit

Nga malli për këngën nusja hapi sytë e qepur

Hodhi duvakun mbuloi krushqit dhe malin

 

Nga gjaku ynë që rrodhi nëpër shekuj

Tek peizazhet e mbuluara me luledielli

Së bashku me ngjyra dheu në pikturë

Një këngë mbi tokën e djegur lindi sot

 

Mbi Dardani këndon një kumri

Një këngë për Kullën

Dhe gjakun tim e shtrydhë në gji

 

 

BALERINA

 

Agmia vinte me një suferinë kristalesh

Duke dëgjuar vajin e mjellmës së humbur

Koha lëshoi një ofshamë dhembjeje

Dhe shtrydhi këmishën e përgjakur

 

Zogu krahë thyer zuri vend në jelen e kalit

Nga të shtënat e djallit dhe të birit

Balerina porsi fugë u rrotullua rreth globit

Në sytë e kohës nëpër dredhat e tymit

Ekzekutoi një pikë homazhi para Botës

 

Heshtja flet me gjurmë kohe mbi Iliri

Acarin e veshur në sytë e mjellmës

Do ta shkrijë Koha dhe Kënga për lulet

Për t`i hedhur një sy peizazhit me grunaja

 

Tashmë nën qiellin e veshur me këngët tona

Me të bardhën e engjëjve të Lirisë

Bjeshkët e Nemuna fshin lotin 

Në sy të mjellmës nxirrnin dhimbjet e lindjes

 

 

KLITHMË DASHURIE

 

Me aromën e saj dehëse

Në majë të flakës u dogj

Duke u përplasur me etjen

Syri i zhvishej lakuriq

 

Me aromën e saj dehëse

Në mua gatuante zjarrin

Shqyente lëkurën e saj

 

Dhe në mua kërkonte rrënjë lisi

Të nxjerr një klithmë dashurie

Në dhëmbë ujku të vdes

 

Në majë mali u përplasen britmat

Në sytë e Onufrit u dogjën flakët

 

 

KOHË E THINJUR

 

Nëpër shushurimën e plepave të lagur

Përfytem me kohën e thinjur mbi mua

Nën harkun e vetullave të pahitura

Gërmoj shkëlqimin e një kohe të ikur

 

Nëpër tavernat e dehura në mesnatë

I mbytur në këngë vaji i tërbuar

Vras të sotmen i mbytur në errësirë

 

Nëpër tavernat e tymta i verbuar

Prapa xhamave të thyer i përgjakur

I shtrirë përtokë vras hijen time

 

Sonte i përmbysur mbi hidhësitë

Mbi gotat e zbrazura rënkoj

Nëpër kohë lidhë plagët e thinjura

 

Nëpër labirintet e mendjes anembanë

Sytë e ëndrrave treten mbi Ulpianë

 

 

TINGUJT E HUMBUR

 

Ngadalë malija ngrihej në majë plepi

Dhe sillte tingujt e humbur të një kambane

Së bashku me zërin e zogjve të uritur

Mbi blozën e grurit të kallur mbi Drenas

 

Kohë e ligë vrau ëndrrën dhe mëngjesin

Shiu i kuq gjaku vërshoi udhët tona

Një ngërç drithërues ndaloi pikë në zemër

 

Uturimat barbare shuheshin mbi kulme

Mbi truallin e Arbrit përdhe

Nën vringëllimën e shpatave të përgjakura

Agmia vinte e trishtuar

 

Kohë e ligë e pagjumë harbon

Nëpër tingujt e humbur vdes

Mbi tokën e engjëjve këmbëzbathur

Peizazhet takohen në një pikë gjaku

 

 

ZJARR I ETUR

 

I përqafuar me klithje dashurish

Shpalosi partiturat e këngëve për lulen

Që të thithë nektarin e kujtimeve

Për një çast të mbushem frymë

 

Ku ta shtrydhi gjithë këtë dhembje

Të degdisem nga vetmia e çmendur

Për një çast t`i kthehem jetës

Në sytë e Ty ta vras dhembjen time

 

Si t`i fundosi hijet e thyera vrastare

Udhët me ngrica si t`i shkrijë

Pikëllimin ta varrosi para Agmisë

Me zërin tënd të piqem

 

 

FUNDI I KËNGËS

 

Mendimet për Ty

Më ndryjnë mendjen kudo që jam

 

Për çdo ditë plaga jote rrjedhë në mua

Sytë e Ty ëmbëlak pa dashje më vrasin

Me pëshpëritje zërash më vjen e mbuzur

Si dikur me pashi hyjnore

Në sytë e mi pasqyron motive nate

 

Koha e sëmurë e humb gjakun rrugës

Andaj pranvera ime vdes nga anemia

Në brendinë e së kaluarës pikëllimi vret

Bilbili me këngën e fundit vdes

Jo nga frika e vdekjes

Por për ëmbëlsinë e këngës së vajit

 

Mendimet për Ty

Më ndryjnë mendjen kudo që jam

 

 

ËNDËRR

 

Si je he burrë i dheut

I thashë një plaku një urtaku

Ish-kalorës i kohës së shkuar

 

Ashtu si mendja në kapërcim

Në rrugën time pa drita o biri im

Foli urtaku që prehej nën hijen e therës

 

Tash ngrihem ngadalë - më tha

Eci me hapat e një të vdekuri

Deri tek nevojtorja e llamarintë

T`i shkundi ca pika shurre

Mbi këtë botë të çmendur

 

Dhe sërish kthehem gjurmëve të mia

Deri tek shtrati im prej dheu

Ta zë ëndrrën me riga shiu

Rrugëtimin e gjatë në përjetësi

Plisat e dheut mbi trup t`i shkrijë

 

 

ËNDËRR E QESHUR

 

Tërë natën e ëndërrova të qeshur

Balerinën e veshur në këmishë nate

 

Tash ajo ndihej e rinuar 

Me nostalgji lëvizte krahët e fluturës

Në majë të gishtit sillej e ndizej

Rreth zjarrit nxirrte djersën në ballë

 

Tërë natën në gji më mori më shtrydhi

Me profil të puthur në pasqyrë

Në majë të gishtërinjve ecte mbi mua

Me hijen time vallëzonte

 

Etja e rindezur e kafshoi etshëm

Dhe shpërtheu në brendinë e saj

 

 

ZHVIRGJËRIMI I NATËS

 

Më kujtohet mbretëria e një nate të virgjër                 

Gjithë nur e mbushur në sytë e saj

Me shtatë pashi e stolisur shkrihej në mua

 

Me sy të qepur ende nusëronte e virgjër

Ngadalë nxirrte frymën frynte zjarrin

Nga kumashi e ngrirë zhvishej me naze

Trupi i njomë i dridhej si purtekë

 

Me veshti shpaloste bardhësitë e prushta

E mbuzur në sytë e zjarrit shtriu virgjërinë

Një dallgë kafshimi ia shtrydhi dhembjen

Nata e zhvirgjër nxori gjakun në sy

 

 

DRITARET E FIKURA

 

Nuk di dita ku të fshehu

Nata e pa gjumë ku të zuri

Në mesnatë buzëqeshja e puthur

Me lakmitë tua ku u shtri

 

Kjo natë e vrarë në mua

Në dritaret e fikura e paluar

Pa britma vajtimtare

Pa zëra e qemane rri e shurdhër

 

Në këtë natë ngrice

Vetëm lotët puthën në një pikë

Të zhveshur nën këmishë nate

Nëpër suferinë bore të rrëmbyen

 

Ofshama puhi zjarri djeg

Erërat e dredhura kah të bartën

Me flakë pishe ndriti udhët

Këtë natë të qulltë ku të kërkoj

 

Ah sikur ta di

Ku shfletohen sonte partiturat

Drita mbi trupin tënd ku thyhet

Kush të ka pranë

Në gji kush të mban

 

 

PLAGË KURBETI

 

Rrugë kurbeti nëse merrni

Me kujtime nën sqetull shkoni

Mos i harroni varret e lëna

E sofrën e përbashkët të emrit shqip

 

Me vuajtje shpirti nën dhëmbë

Me sy kah udhët tona merreni gjumin

Se rrugë e pafund do t`u humbas

E lakmia fantazmë do t`u tradhtojë

 

Me shikim malli e lotin shpresë

Prore me kthim lotin ta shuani