Ramiz Dërmaku: Për atdhe nuk më dhimbset jeta

Kushtuar intelektualit, luftëtarit, gjeneralit AGIM QELAJ

 

PER  ATDHE  NUK  ME  DHIMBESET  JETA

                   

Nga Ramiz DERMAKU

 

Nuk është  lehtë    të shkruaj

për Ty  o Agim QELA,

se trupi më dridhet

më dhembë shpirti e zemra.

 

Me 6 dhjetor

të vitit 1961,

në familjen Qelaj

lindi një fëmijë.

 

Nga gëzimi e hareja

ushtojë fusha e  mali,

se  Binak Qelës

sot i lindi djali.

 

Menjëherë pas lindjes

filluan bisedimet,

për emërimin e djalit

filluan propozimet.

 

Njëri nga  anëtarët e familjes

propozoi  emrin  Agim,

të gjithë e përkrahën

këtë propozim.

 

Me kalimin e viteve

Agimi,  rritej e vetëdisohej,

nga prindërit e shoqëria

shumë respektohej.

 

Kur Agimi, si fëmijë luante

me shokët e tij,

ashpër reagonte

në çdo padrejtësi.

 

Në shkollë Agimi

ishte shumë intelegjentë,

 u ndihmonte shokëve

dhe ishte transparentë.

 

Posë detyrave e mësimit

merrej edhe me aktivitete të lira,

në garat sportive

klasa e tij ishte më e mira.

 

Në shkollën  fillore

Agimi, shumë lexonte,

dhe pesëshet në ditarë

për çdo ditë i shtonte.

 

Kreu shkollën fillore

regjistrohet në  shkollë teknike,

 reagimet e tij ndaj padrejtësve 

tani ishin bërë publike.

 

Kur ndonjëri nga profesorët

fliste ne dëm të  çështjes kombëtare

reagimet e Agimit

ishin të ashpra dhe reale.

 

 Shkoi  në Beograd-

në Akademinë Ushtarake 

i kreu ato  me suksesë

dhe  shumë rezultate.

 

Nga Beogradi , Agimin

e transferuan  në Zarë,

 gjatë stërvitjeve ushtarake

çdo herë ishte i parë.

 

Në vitin 1984

pasë një pune sistematike

diplomoi në  degën e Artilerisë -Raketore

me nota shembullore.

 

Në Kroaci kreu shumë detyra

ishte trimë e guximtarë,

në betejat e tij

çdo herë delte fitimtar.

 

Posa arriti

në Singen të Gjermanisë,

ju përveshë  aksioneve

në rrugën drejtë  Lirisë.

 

Nga Singeni, shkonte

në Shtutgart, Mynih e Berlin,

për unitetin e mërgatës

punonte pa hezitim.

 

Në protesta e demostrata

qdo kund në Gjermani,

ai  bënte roje

nga ndonji befasi.

 

Në tubime, mbledhje e tryeza

nuk fliste shumë,

por nga mërgimtarët

kërkonte; unitet dhe punë.

 

 Qeverinë e Kosovës

që vepronte në mërgim,

e njohu dhe e ndihmoi

me dëshirë e përkushtim.

 

 Çdo herë e vëzhgonte gjendjen

largë .., nga mërgimi,

punonte, orgnizonte, ndihmonte,

dhe përgaditej për luftë

sikur ajo nesër  të fillonte.

 

 Në Singen të Gjermanisë

s’bashku me mërgimtarë,

formuan klubin KOSOVA,

 për ta shuar  atë mallë.

 

Në ULM të Gjermanisë

në lokalet e klubit shqipëtarë,

më tha; Ramiz, pakë jemi duke bërë,

për Atdheun e kombin shqiptarë.

 

Gjatë demostratave në Shtuttgart

Mynih , Bonn e Berlin..,

kudo në perendim

ai bënte roje pa hezitim.

 

Në diskutimet e tij

jo çdo herë të qeta,

çdo herë thonte:

për,  Atdhe s‘më dhimbset jeta.

 

Ishte intelegjent

ishte atdhetar,

 çështjen kombëtare

e kishte vënë në rend të parë.

 

S‘ndalej ditë asë natë

për Atdhe punonte,

 me vëmendje të madhe

gjendjen në Kosovë e vëzhgonte.

 

Bisedën e fundit

ai më tha: Ramiz, o Ramiz..,

Mua po më thërret Atdheu

dhe dua me u nisë.

 

Kur gjeneral Agimi

e dha kushtrimin,

ushtarët pas tij

e dhanë betimin.

 

Të gjithë u betuan

para flamurit kombëtar,

se do ta mbrojnë atdheun

nga armiku barbarë.

 

O Agim Qelaj

pusho në qetësi,

aty e ke kolonel Zemën

që u vra në liri.                        

 

Agim o hero,

Agim  o trim,

Agim o dëshmorë

jetën flijove me armë në dorë,

 

Në Shqipëri me dëshir e vullnet shkoi

për të përgatitur një ushtri,

që ta çlirojë Kosovën

nga armiqët shki.

 

Agim o strateg

Agim o gjeneral

mbrojte RAHOVECIN

me UÇK-ën në ballë.

 

Ishe hero i pa mposhtur

trim e guximtar,

në historinë kombëtare

mbete legjendë e gjallë.

 

Punuar me 24.06.2010

Weingarten – Gjermani.