Kalosh Çeliku: Dhe ky jam Unë…

KALOSH ÇELIKU

 

 

DHE KY JAM UNË 

 

Mu tha goja. Fyti, Imzot

Mos keni një shtambë verë?

Vapë. Ende kam etje

Poezia më ka mbetur në fyt.

 

E volla dashurinë. Miken

Lirinë. Dhe, ky jam Unë…

 

 

Kriz? politike

( Voglusheve që i ka përzënë Partia )

 

Mikja ime besnike Di hyri në dhomë:

Çka je dalldisur mbi dorëshkrime

A e di se askush më nuk lexon libra?

Shkrimtarët gjithmonë qenë të marrë

Njerëz të çmendur që s’u ka ecur tregtia.

Dashuritë i kanë harruar në bibliotekë

E kanë ngat?rruar keq ditën me natën

Kur të tjerët flenë ata rrinë mbi vepra

E përcjellin Hënën e presin Diellin.

 

Qesha, me Miken time besnike Di

Që s’e di se aq më bën për trusakatët.

Oborrtarët. Dhe, Unionin e viçave.

Unë dua të më lexojnë pasmesnate:

Voglushet që i ka përzënë Partia...

 

 

E përcolla Natën

 

Fillkat vetëm në një lokal nate

e prita deri në mëngjes

të m’i japi dhjetë plagë

në mes të Prishtinës.

 

Shtratin ma shtroi Mikja

e ç’m’u dorëzua pa luftë.

Perdet i hoqa pas fitores

Dielli lindi matanë maleve.

 

Verën e paskam besnike...

 

 

Unë armikun e tyre

               ngrej dolli

 

Kokëshkretët thanë: u plak nën Rrap

Pi raki. E la Mikja. Shokët poetë.

Qesh. Dhe, armikun e tyre ngrej dolli

Për shëndetin Tënd, Shën Mëri...

 

 

E more Veten

           në qafë

 

Mikja ime Di, shpesh më thoshte:

Këtu nuk ka burra. Kaçakë mali.

Unë i shikoja burrat. Dhe, përçudi

Aq më tepër i doja gratë. Azganet.

 

Mikja ime Di. Faj ke Ti për gratë

Vetë më thoshe: këtu nuk ka burra.

Ja, pse i desha gratë. Azganet.

 

Edhe Mua. Veten e more në qafë...

 

 

Bredhje pas një vargu

 

Unë edhe sot bredh pas një vargu

Xixe. Nuk më do Shteti. Nëna Parti.

Edhe Unë nuk i dua. I shaj

Vera më do Mua. Dhe, gratë.

 

Tri Zana më prijnë për në Baba Tomor

Njëra para. E dy më mbajnë për krahu...

 

 

Ndjekje me telefona celularë

 

Ai u vonua. Ajo e priste në Tavernë

Kafe galeri „Koha“. Erdhi.

Vonë. Ajo kishte ikur

E kërkoi në telefon celular:

„Personi që kërkoni nuk ka qasje në rrjetë“.

 

Pas dy orëve: - „Alo, Ujku?“ Po, i përgjigjet

- Ku je? Tri orë po të kërkoj nëpër Qytet

Ec shpejt! Të pres në hotelin „Iliria „!

 

Niset. E gjen në tavolinën ku rri Ai gjithmonë.

„Bejbi“ i thotë: Sot u binda se jam e çmendur.

Gjithë këta burra të bukur nëpër Qytet. E unë

Të kërkoj Ty me orë. Babasheh je „bejbi“.

Hajmali të fortë më ke varur për qafe. Që,

Nuk mund ta zgjidhin as njëqind hoxhallarë...

 

 

Unë jam mbret

    në dhomën time

 

Matanë perdes të dritareve terri është mbret

Unë jam në dhomën time. E pi verën.

E shkruaj poezinë. Dhe, fluturoj nga dritarja

Mbi çatia në dhomën Tënde me një qiri.

 

Dritë dua! Gji dua të pi nga Tri Zana! Fuqi

Shtatë sahat larg në male ta flug vargun...

 

 

Vjellja e zorrëve

 

Poetesha s’ka cigare

ia piu Rrospia Mashkull.

Ministri me Ambasadorin

ulen të hanë drekën

që ua paguan spiuni.

 

Përshëndeti, më thotë Piktori

sytë s’ti heqin nga malli.

Kush ua shalon Nënën Parti

palaçove në mizanskenë

vetëm në një shfaqje.

Unë jam gjithmonë në Teatër

publikisht u shpall dashuri.

 

Spiuni Kurvë lëpi buzët

Kukulla Femër ua mban gunat.

O Imzot, do t’i vjell zorrët...

 

 

Unë nuk jam

Zef Serembe

 

Gruaja ime më e mirë në botë

më lut t’i lexoj ndonjë varg për Miken!

Asgjë, më thotë: nuk kanë gjak

vetëm, nëse ik unë çmendet poezia

atëherë do t’ia kalosh Zef Serembes.

 

Qesh me gruan time. Dhe, Miken

u them: Unë nuk jam Zef Serembe.

Ehu, po Kalosh Çeliku – rebel

Që, kokë më kokë me zonjën Vdekje

Gjithë natën shkruajmë poezi, pimë verë.

Dhe, p?rçudi me gjithë dorëshkrime

Grua, ende nuk u mbyta në det...

 

 

U ngopa me Liri

 

Nuk u ngopa me Natë

nuk u ngopa me Ditë

nuk u ngopa me libra

nuk u ngopa me verë

nuk u ngopa me dashuri

që bëj ta këndell.

 

U ngopa me Liri

aqsa më vjen ta vjell...

 

 

I ngopur me heshtje

 

- Ti, më tha je hermetik. Qesha

Jo. Unë jam enigmë. Ujk.

Të gjithë më mohuan. Edhe unë

Të gjithë i mohova. Shava.

Cuca Boheme më ringjalli. Ngriti

Nga varri. Nuk guxon, më tha:

- Të vdesish pa u njohur me mua.

Lamtumirë pa më thënë. Tungjatjeta

Në librin: "Loja e syve". Rrapi…

 

 

Le të më hanë gratë

 

U besoj grave të marra

kur natën lahen në liqen,

e Unë me një shishe verë në breg

dëshiroj të bëhem grep.

 

E pres ta kafshojnë vargun

t’i hedh në shtrat,

më mirë le të më hanë gratë

se sa qentë e ngratë!...