| E diele, 02.05.2010, 09:58 PM |
Më 27 prill 2010, u nda papritmas dhe përgjithnjë nga jeta, në kryeqytetin Tiranë, mësuesi veteran Mahmud Bulica. Në ceremoninë e përcjelljes për në banesën e fundit, kishin ardhur familjarë e të afëm, bashkëkrahinas nga rrethi i Kukësit, mësues veteranë, “Mësues të Popullit” e “Mësues të merituar”, personalitete të arsimit, kulturës e shkencës dhe tjerë.
Pranë arkivolit me trupin e të ndjerit, për jetën dhe veprimtarinë e tij, si arsimtar veteran dhe veprimtar i shquar, foli bashkafshatari Azis Bulica. Mbi varrin e tij u vendosën kurora e buqeta me lule. Një buqetë me lule të freskëta, në shenjë nderimi e respekti për të, vendosi dhe znj. Yllka Beçi, në emër të Shoqatës së Arsimtarave të Shqipërisë, ku ajo është kryetare.
X X X
Mahmund Bulica lindi në vitin 1932, në fshatin e njohur atdhetar e arsimdashës Kolesjan, në rrethin e Kukësit. Shkollën fillore e kreu në vendlindje dhe kishte mësimdhenës “Mësuesin e Popullit” Riza Spahiu. Në vazhdimësi, përfundoi shkollën unike në fshatin Bicaj të atij rrethi dhe degën e biologji-kimisë, në Institutin e Lartë Pedagogjik “Aleksandër Xhuvani” të Elbasanit.
Me ëndrra e dëshira të shumta për të përçuar dritë e dituri në malësitë e Veriut të Shqipërisë, shërbeu mësues në shkollat e fshatrave Turaj, Topojan, Bicaj e Kolesjan, të rrethit të Kukësit. Duke qenë përherë i përkushtuar për detyrën e mësusit dhe të edukatorit, shpejt fitoi dashurinë e respektin e kolegëve, si dhe të nxënësve dhe prindërve të tyre arsimdashës. Me natyrën e tij të qetë, të butë, korrekte dhe dashamirëse , iu gjend përherë pranë atyre, në nevojat e shqetësimet e ndryshme, që patën. Kështu, u dallua si veprimtar shoqëror dhe ndihmoi në gjallërimin e jetës kulturore-artistike e sportive, për futjen e mënyrës së re të jetesës dhe për emancipimin shoqëror dhe përparimin e përgjithshëm.
Në procesin mësimor-edukativ, Mahmundi u dallua si arsimtar i suksesshëm. Në konkurset e ndryshme, që zhvillonin nxënësit e shkollës së tij, ata përherë zinin vende nderi. Sigurisht, kjo gjë ishte dhe meritë e padiskutueshme e punës së tij të palodhur, e pasionit për detyrën e shenjtë të edukatorit e mësimdhënësit.
Mahmud Bulica (në këmbë), në mes të kolegëve. Nga e majta: Murat Gecaj, Isa Halilaj e Dritan Spahiu
Në vitin 1987, pasi doli në pension, Mahmund Bulica u vendos familjarisht në Tiranë. Në vazhdim të kujdesit dhe të dashurisë për shkollën e diturinë, kulturën e shkencën, sigurisht duke u përballur dhe duke kaluar vështirësitë e jetës ekonomike, arriti që të rrisë, edukojë dhe pajisë me arsim të lartë, katër djemtë (Korabin, Ylberin, Bujarin e Dëfrimin) dhe tri vajzat e tij (Florën, Fitnetin e Fifjen). Kjo ishte dhurata më e çuar e tij dhe e bashkëshortes, Lazimes, për fëmijët e tyre.
Në vitet e fundit, duke e vazhduar punën e tij shoqërore, ishte kryetar i degës së Shoqatës së Arsimtarëve të rrethit të Kukësit, me qendër në Tiranë. Sa e sa kolegë, mësues dhe ish-nxënës të tij, do t’i kujtojnë veprimtaritë e bukura dhe mbresëlënëse, që ai organizoi e zhvilloi në vite me radhë, sidomos me rastin e festave të 7 Marsit, Ditës së Arsimit Kombëtar Shqiptar.
Mahmudi ishte në disa vjet dhe kryetar i Shoqatës së Kolesjanit. Me pasion e vullnet, ai iu përkushtua punës për mbledhjen e sistemimin e dëshmive, kujtimeve, fotove etj., për hartimin e historikut të kësaj krahine atdhetare e arsimdashëse, por fatkeqësisht, nuk arriti ta përfundonte e ta publikonte.
Për punë të mirë si edukator e mësimdhënës i dalluar, Mahumd Bulica ka marrë dekorata të ndryshme dhe nderime të tjera.
Kujtimi i tij do të mbetet i paharruar për familjarët, kolegët dhe brezat e nxënësve, për dashamirësit dhe të njohurit e shumtë të tij
Prof.as.Dr. MURAT GECAJ,
sekretar i Përgjithshëm i Shoqatës së Arsimtarëve të Shqipërisë
ISA HALILAJ
“Mësues i merituar”
Tiranë, 30 prill 2010