Cikël poetik nga Sami Islami

Sami Islami

 

 

KUJDESU PËR VAJZËN TANDE!

 

Një ditë familja u tubue

Për me lujt e me festue

Erdhi Rini, Erti, Tana...

Në ditëlindje te Kiana .

 

Ajo  po fluturonte fare

Po bëhej  4 -vjeçare

Atë ditë ma nuk po  pritej

Nga gëzimi se po rritej.

 

Kish dëshirë të tregonte

Se sa  mund  të vraponte

Por  tue shty një lodër qerre

Gati s’u përplas për dere!

 

E pa se bani gabim

Vetë  reagoi me nxitim

Dhe  për t’i shpëtu çortimit

Hoqi dorë prej vrapimit.

 

E shikoi nanën drejt ne sy

I tha,  kjo asht punë për ty

Hapi sytë, nanë moj xhane 

Kujdesu për vajzen tande!

 

Londër  18.04.2010

 

 

MOS MA BANI RRAFSH!

 

Joni si fëmi 5- vjeçar

Dhe ma i vogli në familje

Ishte „mësu“ të dilte ngadhnjimtar

Me, ose pa hile!

 

Si  sugar (1) me  plot dëshira

Don me i pasë lodrat ma t’ mira

Dhe prindët për me e kënaq atë

I thoshin Elës e Olsit me lëshu pe!(2)

 

Dhe shpesh nana para se të dilte

Entelën e porosiste:

Bija jeme, ti më qafsh

Për do gjana bania rrafsh (3)

 

Edhe pse Joni  i vogël fare

E kuptoj se“ bania rrafsh”

Nuk ishte kurrfarë lavdate…

Po ish’ si punë hajgare.      

 

Nji ditë qajti me ngashërim

Dhe iu kthy motrës me hidhnim:

Pse  m’thu  kështu ti, moj motër?

Mos  ma ban rrafsh, bama kodër !

 

1.         Fëmija ma i vogël në familje

2.         Me toleru

3.         Mos me  ia prish  (dëshiren ...)

 

Londer , 26 shkurt  2010

 

 

NUK E LODHI SHPIRTIN KOT

 

Në nji ditë të bukur pranvere,

Parku vlonte si koshere

Plot  fëmijë kish n’ atë ditë pikniku

Ishte Labi dhe Kreshinku.

 

Tue lujtë në nji alé

Kreshnikut i erdhi nji ide:

-A të vrapojmë deri te ai bari

Të shohim kush po del i pari?

 

Po Labi  e kushtëzoi 

Pa pare- tha - nuk vrapoj

Nga dy euro, them mjaftojnë?

Dhe garës mund t’ia fillojmë!

 

-Unë pajtohem- tha  Kreshniku

Përparoi deri te vigu,

Po Labi në fund ia kaloi

Kështu garën e fitoi.

 

-M’i jep t’hollat,  si e lamë!

-Me vjen keq,   po nuk i kam.

Labi të hollat, tha, i due sot,

Nuk e lodhi shpirtin kot!

 

Londër , 26. 03.2010

 

 

NUK TË LA ME BA SHUMË VJET

 

Joni I vogël  nji ditë

Te gjyshja shkoi ne vizitë

N’dhomë pa në fotografi

Kur jgyshi e gjyshja kishin qenë te ri.

 

Ua, kjo këtu je ti gjyshe?

Po atëher paske qene ndryshe !

Atehere paske qene e mirë

Hiç pa rudha ne fytyrë!

 

-Gjyshe, pse tash dukesh  keshtu,

Due vërtetë me më tregu?

-Kur isha e re këto s’I kisha

I kam ba shume vjet, të paste gjyshja!

 

Ani , per ditëlindje , gjyshe

Te tregoj sit a festosh ndryshe

Fiki qirinjt shpejt e shpejt

Se keshtu vitet humbin krejt

 

Se gjyshi nuk me degjoi

I bani shume vjet dhe shkoi

Ty s’të la me ba  shumë vjet

Gjithmone e re ke me mbet!

 

Londer,  14. mars 2010