Cikël poetik nga Neki Lulaj

Neki Lulaj

NE GRYKË TË BELLES

Unë e kam edhe një ditar tjetër,

qe ka vlerë sa një Meshar i vjetër,

ka shkrime,të vjetra të vjelura për mrekulli ,

gjëra të ndodhura, të vlefshme dhe histori.

Ato, mi rrëfente gjyshi im që mjekërr bardhë,

merri biro këto e hidhi në letër,

rrotoi sot e zografisi për mrekulli,

se nesër droi se nuk do ti gjejsh tjetër:!

Ngjarje të përjetuara rrëfime e tragjedi,

qe kurrë nk na u ndalë ne kjo mizori,

na ra shpesh ,me sllavët me u kacafytë

ata qofshinë tretë,e kurrë mos ja u pafsha sytë.!

Zografis biro thonte plaku me mjekërr,

në Grykë të Bellës,lufta si është bërë

fyta-fyt me bijtë e sllavisë

luftuan me trimëri malsorët, bellagjinjë.

Shumë slavë u vranë, e u pushkatuan,

në Lum të Lumbardhit ata i thy qafuam,,

kuq pat rrjedhë Lummi i Lumbardhit

nga gjaku i kuq i bishave të sllavit….!

U patën dhenë mësim,bishave të sllavisë

se këtu janë në Grykën e bellagjisë

nuk duron kjo tokë,çizmën barbare,

sa të jetojnë malësorët bellagjinjë në këto male.

KANIONIT TË BUKURISË

Çka të ju rrëfei sonte

me gjuhën e bukurisë,

për krojët e kthjellta,

të Kosovës me shumë lakmi.

Për numrin trembëdhjetë,

Ujëvarën e Mirushës,

pët trembdhjetë kanonët e saja,

apo për vajzën me buzë të kuqe.

Shikimi i mprehët prej shqiponjës,

buzëqeshja i ka hije,

është kjo një ujjëvare bukuroshe,

e Mirushës në Dardani…!

DJE MBI KULLAT E GURIT

Mbi kullat e gurit,

të vjetra shekullore,

fluturonin zogjët e pikëlluar,

oxhaqet kryelartë u bënin roje….! ?

Shtëpitë u shenderruan ,padashje dje,

në memecerine e pa parë,

zogjët si mysafirë të pikëlluar,

cicëronin si margaritarë.

Herë ne Oda e herë në Korodore,

zogjët thrrisnin për kthim,

qe tu rikthehët gjallërija

Kullave të Gurit në Dukagjin.

Se nuk durohët memecerija

në këto Katedra të Akademisë,

ku mmësuan i madh e i vogël,

se nuk jetohët me, nën tutelën e sllavisë.