Poezi nga Ilir Sefaj

Ilir Sefaj u lind më 30.12.1982 në Novosellë të Pejës.

Shkollën fillore, të mesmen dhe Fakultetin e letërsisë dhe të gjuhës shqipe i mbaroi në Prishtinë. Aktualisht ndjek studimet posdiplomike në Universitetin e Prishtinës po ashtu në degën e letërsisë shqipe. Një kohë ka punuar si lektor në të përjavshmen “Focus” si dhe në të përditshmen “Iliriapost”. Disa nga shkrimet e tij janë publikuar edhe në gjuhën serbe. Po ashtu shkrimet e tij janë publikuar në të përditshmet shqiptare që botohen në Kosovë dhe jashtë saj. Është autor i një numri të konsiderueshëm poezish të cilat pritet t’i përmbledh në një libër. Kontributi i tij vihet në pah më së miri në fushën e letërsisë, posaçërisht shkrimet që kanë të bëjnë me kritikën letrare. Ilir Sefaj jeton në Prishtinë.

I FLAS QIELLIT

Të lutem Ty...

Qiell i errët

Sonte me shpirt të përgjërohem

Merr me vete vuajtjet e mija

M’i kthe prapë në tjetër ditë

Se në vuajtje rritem unë

Pastaj një natë me yje shumë

Më merr të tërin mua

Mos më kthe me të gdhirë

Se në varr do prehem mirë

ASAJ

Ta fala krenarinë ty lavire-hyjneshë

Më dhé gjithçka, kurrë qetësinë

Për mua ishe perëndeshë

Ti që vrave dashurinë

Ta drodha flokun ta fshiva lotin

Lot ma bërë të tërën jetë

Në ty e shihja të tërë globin

Tash për ditë po dergjem vetë

Një ditë do të shohë të vetëm rrugëve

Se  jetën rrugë dhe mua ma bëre

Të dy do jetojmë të njëjtën jetë

Ti në ferr unë në skëterrë

ÇAST

Nëse nesër të takoj

Nuk je më Ajo

Nuk jam më Ai

Jemi ata si të gjithë të tjerët

Pastaj...

Cilit do i vije ndërmend

Se koha kishte thurur ecejaket

Ato nuk i kurdisem ne

Me kohën ikën edhe ëndrrat

Dhe nuk jemi si dikur

Jo jo...

Nuk je më Ajo

Nuk jam më Ai

Jemi ata si të gjithë të tjerët...

KUJTOJ

Më thatë hesht

Heshta

Ju pengoi heshtja

Më thatë fol

Fola

Ju pengoi fjala

Edhe kur hesht

Edhe kur flas

Ju pengoj...

Ngase edhe heshtja edhe fjala

Kanë një emër

Liri