Përjetësi » Kripa
Reshat Kripa: Mbeta njeri
E marte, 06.04.2010, 07:51 PM
Reshat Kripa
MBETA NJERI
Si një hije më ndjek prapa,
Orë e çast dhe orë e çast…,
Si s’më le të hedh dy hapa,
Si më ndrydhe në kafaz.
Qesh i vogël, krejt kërthi,
Nuk ia njihja trrillet botës,
Por rrëmbimthi erdhe ti,
Si stuhi skëterr e kohës
M’i thërmove këngë e ëndërra,
S’më le as të merrja frymë,
Që fëmi më mbylle brenda,
Kjo qelia akull, brymë.
Miq e shokë m’i largove,
Më le të rroja vetmuar,
S’di ç’ i bëra kësaj bote,
Që më le të sakatuar?
Si një hije më ndjek prapa,
Përsëri e përsëri…,
Sa u mplaka…oh, u mplaka!
Por shyqyr mbeta njeri!
Vlorë, shtator 1992
Komentoni
Artikuj te tjere
Reshat Kripa: Shkallët e ferrit (II)
Reshat Kripa: Shkallët e ferrit (I)
Dy poezi nga Reshat Kripa
Reshat Kripa: Mirserdhe Mit’hat Frashëri
Reshat Kripa: Zë në shkretëtirë
Reshat Kripa: Përse nuk dënohet komunizmi në Shqipëri
Reshat Kripa: Përse të ndodhte kështu?
Reshat Kripa: Unë dhe kanarina
Reshat Kripa: Thirrja e ndërgjegjes
Reshat Kripa: Kujtesë që Majko me kompani të mos flasin për shqiptarët si lakenj të nazizmit a komunizmit
Reshat Kripa: “Minosët” e kohës sonë