Cikël poetik nga Neki Lulaj

Neki Lulaj

 

Në Beleg afër Deçanit

 

(Me rastin e njëmbëdhjetë vjetorit të masakrës së Belegut)

 

Mami ! Unë kam frikë.

Biri i nënës,xhani i nënës!

hesht,mbahu..-

qetësohu e,qëndro!

Jemi të rrethuar në Belegun tonë-Nëno.!

 

Mami,pse ? kështu ne jemi të rrethuar!

Pse po lehin,këta ujqër të tërbuar.

 

Biri im,shpirti im ,xhani im, hesht.

Se ne jemi të rrethuar,jemi të robëruar.

 

Mami! Pse kërcënohën këta në gjuhë të huaj.?

Pse janë kështu të armatosur?

Nga ne çka janë duke kërkuar.?

Unë asgjë nuk jam duke kuptuar.?

 

Biri im ,xhani im.

Ne jemi në vatrat tona, në shtëpinë tonë,

ne Belegun e rrethuar,

nga këta shovenist gjaksorë,

në këtë fund marsi,

të vitit 1999.

 

Mami.! A do t`na vie në ndihmë UÇK-ja,

po biri im po xhani im!

Mami! ja shiko edhe gjyshin,edhe gjyshën,

e paskan lidhur me pranga,

unë jam shumë i shqetësuar

jam shumë i dërmuar

Mami! unë jam shumë i frikësuar.

 

Mami! a e dinë Babi.që ne jemi të rrethuar,

a e di ai që neve janë duke na munduar,

e kur do të vie Babi me UÇK-ën,

shpejtë biri im ,shpejtë xhani im.

 

Ai do t’i ndjekë këta ujqëri të uritur,

Ai do t’i vrasë këta njerëz te çoroditur.

 

Mami! a po përkundem ne të gjithë

Në të njejtin djep,

46 burra,gra,plaka,fëmijë e pleq,

apo Belegut të Deçanit, po i shkruajmë një histori,

Mami! ndoshta do të na vrasin,

por ne do të jetojmë gjithnjë.

 

Mami ! ne s`do të vdesim kurrë

as,ata,as ne,as ti as unë

Mami! ne s`do të vdesim kurrë

As ata, as ne, as ti, as unë

 

 

Nënës sime

 

Sonte nënë,

e njoma syrin

me lot malli

nga mërgimi.

 

Sonte nënë

unë nga largësia,

u çmalla me ty

nga largësia.

 

Sonte nënë,

mua më iku gjumi

më erdhi tek Ju

atje buzë Lumi

 

Sonte nënë,

më fluturuan ëndërrat

erdhën tek ju

e mu ngjallën shpresat

 

Se në odë të burrave,

do t´më gjej agimi

në atë odë t´madhe

ku u lidhë besa e kushtrimi.