| E diele, 21.03.2010, 10:55 PM |
Alma Papamihali
O nënë
Do arrijë një ditë,
armiq kohe do jemi
dhe nëse armiqtë
të tillë fytyrë s´kanë,
ndodh që sytë vetë
do kërkojnë të duan,
të shkuarat pendime
që hapësirash ranë...
As e ardhmja e qeshur
s´do ta japë shansin,
të kesh ende pranë vetes,
atë që të krijoi,
do arrijë një ditë
armiq kohe do jemi,
prej duarsh do na merret,
jetës do të na shkojë...
Në çdo trup njeriu,
emri saj do mbesë
dhe nëse lëkurës
fjalë s´mund të gdhënden,
është e vetmja hije
që duam të na ndjekë,
dhe pse të errëtat ngjyra,
imazhit të saj s´gjenden...
Ti që përjeton
nektar që të qeshë mundet,
shije e pagjumë
jetës do të mbesë,
nuk je thjesht një fjalë,
por anije gjaku,
o nënë që lind njerinë,
o frymë që s´mund të vdesë!