Hajdin Morina
ATDHEU ËSHTË JASHTË NESH
Atdheu është jashtë nesh
Më thoni për shembull
Ku ka hapësirë për një valle çame
Që nuk fillon pa të gjithë
Si t’i bëj bashkë oazat e shpirtit tonë
Sërish këngën e moçme ta bleroj
Që kur na prenë qiellin
Uji deri në fyt
Që kur na prenë tokën
Mali më nuk u rrit
MJEGULL NË RRUGË TË MOÇME
Në rrugën e moçme
Sakaq ra mjegull
Pluhur të ra
Në blerimin e syrit
Fluturo lart jeto në qiell
Në atdheun e dashurisë
Je tepër e bukur
Këmbët t’i këput
Ky ujë i turbullt
Fluturo lart
Mate afërsinë tonë
Me vitet e dritës së yjeve
Në rrezet e diellit
Të shndritin flokët
Një erë e jugut
T’i ndan nga shiu lotët
Jeto në qiell
Këtu poshtë asnjë yll
Je tepër e bukur
T’i këput këmbët
Ky ujë i turbullt
THANË NUK NA DUHET FLUTURIMI
Thanë më nuk na duhet fluturimi
Çka na duhet qielli
Toka jonë na mban gjallë
Thanë më nuk na duhen thellësitë
Sepse pimë ujë të shiut
Pimë ujë në vrimat e gurit të shpuar
Nuk na duhen gjë thellësitë
Toka jonë e pasur na mban gjallë
Është konstatim i ekspertëve tanë
Po ju them prapë
Fluturimi nuk na duhet gjë thanë
Po ju them sërish
Thanë nuk na duhen gjë thellësitë
Pak na mori uji o pak pikon
Çati e shpuar e qiellit tonë
NGA PËRVOJA JONË BIBLIKE
Dhe njëri tha
Bora është e bardhë
Dielli bën dritë
Dhe i bënë gjyqin
Dhe pa e pyetur kush
Tjetri tha
Bora është e zezë
Dielli bën terr
Dhe gjykatës e bënë
MADHËSHTIA E FLUTURIMIT
Dhe zogjtë nuk iu bindën asnjë urdhri
Nuk e ndalën fluturimin
E flakëruan qiellin
Urdhri vazhdonte
Por zogjtë nuk ranë në tokë
Nuk e shkelën betimin
Atdhe e kanë qiellin