Ylli M. DILO
VITES
Ti mire pyet si te duken
Po per mua ku ke shkruar
Me pyet gjithe intimitet
Dhe iken duke vrapuar
Une te pergjigjem shpejt
E di qe tingujt te arrijne
Ty te pandryshuaren nga vitet
E shkathta si balerine
Dege hardhie qe me mbeshtjell
Edhe me mbushe me rrush
Lisi degegjere qe me freskon
Kur vapa pervelon ne Gusht
Ne jete prane me qendrove
Qe diten qe te njojta
Dhe etjen gjthnje ti ma shove
Me ato dy buzet e njoma
Tani qe vitet kane kaluar
E floket zbardhen ngadale
Qendrojme prane njeri-tjetrit
Si dikur ne takimin e pare
Te kujtohet tek burimi
Neve rrinim kokemenjane
Ishem grindur nuk di pse
Ujet rrithte dal-nga dale
E pasqyroheshin ne te
Gjith' lulet e pranveres
Birbili po kendonte embel
Ne ato degete e sheges
Nje cift pellumbash erdhi
U ul tek kembet tona
Dhe nisen e lodronin
Pllacitesin tek buronja
Shih sa bukuri qe kane
Theva une heshtjen I pari
Ti me sperkate me uje
Dhe me mbeshtolle si flladi
Ne bashkimin e asaj dite
Te dhashe dicka me vete
Ishte freski nga burimi
Apo nektar I embel blete
Po ti ate qe me fale mua
Thuaj te drejten ku e gjete
Mos ishe vajze kusare
Vodhe nga njmije e nje nete
Tregome e mos u skuq
Vite shume kane kaluar
Ki tek une besim te plote
Cdo gje eshte e parashkruar