 |
samotne drzewo / JULIA GJIKA / malarstwo olejne Jan M. Stuchly |
JULIA GJIKA
C’ PO BEJ UNE KETU?
C’ po bej une ketu?
Nuk eshte enderr,
kjo bote s’kish nevoje per mua.
Cfare bej une ketu?
Pa vendlindjen –
nje dru i vetmuar.
Perse jemi ketu?
Erdhem te mbushim xhepat,
padashur, zbrazem zemrat.
JULIA GJIKA
CO JA TUTAJ ROBI?
Co ja tutaj robi??
To nie jest sen,
a ten ?wiat mnie nie potrzebuje.
Co ja tutaj robi??
Bez rodzinnych stron –
sama jak samotne drzewo.
Po co tutaj jeste?my?
Przybyli?my, by nape?ni? kieszenie,
a niechc?cy opró?nili?my serca
 |
Metamorfoza / JULIA GJIKA / czy znasz t? twarz? to twoja twarz, malarstwo olejne na p?ótnie Jan M. Stuchly |
JULIA GJIKA
METAMORFOZE
Nuk di kush jam.
Me thuaj,te lutem,
kush jam?
Une nuk e njoh me veten time,
Me veten nuk ngjaj.
Jam une?
Nuk ngjaj?
Rroba vesh te tjeterkujt,
kam mesuar gjuhe tjeter te flas.
Cdo mengjes
perballe me veten
ne pasqyre pyetemi:
„Me trego,
e njeh kete fytyre?”
Kjo eshte fytyra ime,
pasqyre, moj pasqyre,
nuk e njoh plastiken qe kam.
E di, jam une,
Ngjaj, s’ ngjaj,
vendit ku linda
i perkas s’i perkas.
Plas . . .
JULIA GJIKA
METAMORFOZA
Nie wiem kim jestem.
Prosz? – powiedz mi
kim jestem?
Ju? nie poznaj? samej siebie,
niepodobna do siebie jestem.
Czy wci?? jestem?
Ju? siebie nie poznaj?.
Ju? inne ubrania wk?adam,
w innym j?zyku nauczy?am si? mówi?.
Ka?dego ranka
patrz? na swoje odbicie w lustrze
i samej siebie pytam:
„Czy znasz t? twarz?”
To moja twarz,
tam w lustrze,
ale nie poznaj? swojego odbicia.
Wiem, to jestem ja,
niby podobna jestem,
a tak niepodobna.
Do kraju, gdzie si? urodzi?am
Nale?? jeszcze, a mo?e ju? nie.
D?u?ej tego nie znios?.