„KAKARISJET“ E TADIQIT
Në Këshillin e Sigurimit,
Në më të madhin „mexhlis“
Rezoluta 1244, këto ditë,
Sërish u „kakaris“!
Duke i treguar „vuajtet“ serbe
Në mes të atij kuvendi
Të shohësh si Tadiqi, luante rolin…
E ujkut me lëkurë qengji!
Kryetari i Serbisë, Tadiqi,
Për rreziku që po u “kanosej”…
Pasardhësve të Dushanit,
E „mësoi“ aty ku zihen gënjeshtrat:
Në Manastirin e Deçanit!
Foli shumë për serbët e „rrezikuar“
Sigurisht nga shqiptarët
Nuk donte të përmedte
Se ç’kishin bërë
Gjatë luftës, ata vetë... barbarët!
Përpiqej t’i shtinte në „gjynah“ të pranishmit
Dhe sytë i lëvizte si mini
Duke i lutur shtetet që ende s’e kishin njohur Kosovën,
Me fjalët: „Aman mos e njihni“!
Por dije dhe mbaje në mend zotëri
Se shteti që ka lindur dje...
Është sikur, kur lind një fëmijë
Që e njohën apo s’e njohën të tjerët,
Dëshmon vetë rrita e tij!
Sami ISLAMI
Londër , 27.01.2010