GJERGJ KASTRIOTIAta njerz që i vrasin herojt e kombit të tij, ata që i harrojn herojt,
ata që jan kunder herojve , ata që nuk rrespektojn herojt, ata që nuk i njohin
herojt, ata që nuk ua din historin e tyre , ata që mbi varrin e tyre nuk vëndosin lule.
Ata njerz jan vetem qenje pa komb, dhe antikomtare.
Kur emri i shqiptareve shkruhej ne gurë,
Mbi tokë po shkelte këmbë e huje.
Ata qe do lindnin , ç’emer do kishin?
Shqiptar?!!
Nga zëra njerzish, dilte jehone, e jetes
Per te ruajtur gjuhen , emrin, nga ata barbare.
Kosheret e bletve shtoheshin per ditë,
Për te marrë dyllin , per të ndezur qirinjet,
mbi gure , në prag tëders.
Nga large te shihet besimiynë
E gjuhen ta flisnitë lire.
Zotit ti lutet në shqipene dlire.
Por hapat kërcisnin në ara mbi gurë e troje .
Ne aren e shtëpisepër ballë derësdhe dtritares,
ndihen hapa e pushke pa pushim.
Toka u mbulue me zjarre e tym
Falu në gjuhen time, o jete o vdekje .
Shqipetari i mjere ra në pushtim
Gjuhen e gurit nukë e harruan
Edhe pse fene me force ja ndruan
Prape shqiptar mbeten gjithmone tuj luftue
Ne emer të këti kombi. Fati i solli
Shpëtimtarin e madh të kombit tonë
Gjergj kastrioti .
Zef Mulaj, 17 janar 2010
Itali
https://www.zemrashqiptare.net/
