Agim Gashi |
Busti i mësuesit Halit Geci |
KUR VRITET MËSUESI
(Kushtuar mësuesit Halit Gecit)
Kur vritet mësuesi,
Rrëzës Qyqavicës,
Nxjerr tytën nga mali,
Pushkë e Shotë Galicës.
Kur vritet mësuesi,
Për nder të Atdheut,
Mbin mbi Dhaskal Todhrin,
Shpatë e Skënderbeut.
Kur godasin mësuesin,
Duar gjakatare,
Djemte e UÇK-së
Bëhen Abetare.
Kur vritet mësuesi
Për një pëllëmbë fushe,
Shkronjat n´Abetare
Marrin ngjyrë të kuqe.
Kur vritet mësuesi
Për dritë të lirisë,
Djemtë e UÇK-së
Marshojnë Arbërisë.
1997
Agim Gashi
 |
Xhem Hasa (Gostivari) dhe Mefaili i Vogel nga Kërçova |
Ilirida po therret
I
Ç´janë këto krisma n´Karadak,
Prap shqiptari po derdh gjak,
Çështë kjo flakë që i shkon Sharrit,
Po thërret Nuri i Xhem Gostivarit.
Paska dal kqyr kah Drenica,
Ku të kam o Azem Galica,
Ku të kam o Adem Jashari,
Prap në luftë Ju kërkon Sharri.
II
Ç´janë këto turma me gra e fëmijë,
Nanë Kosovës ia kane mësy,
Karavane me pleq e plaka,
A mos vall përsëritet Bllaca?
Hasmi i vjeter nuk pushon,
Dhe as qimen nuk e ndrron,
Ashtë ky sllavi që s´bahet tjetër,
Don me zhbi nji popull t´vjeter.
III
Prandaj sot në Iliridë,
Djemt e shqipës kanë zanë pritë,
Istikamet i forcojnë,
Amanetin n´vend e qojnë.
Për liri e për Atdhe,
E bajnë vdekjen si me le,
Se janë msue këto troje t´mija,
Veq me gjak me ardhë LIRIA.
(Botuar në "Doruntina")
Düren,16.06.01