Halit Bogaj
FJALA E KEQE
I ra malit dhe e ndau
I ra gurit dhe e çau
I ra lumit dhe e shterri
I ra shpirtit dhe e therri
2
I ra botës tejpërtej
Shkretëronte gjithandej
Dhe kur hyri te njeriu
Mbarë fytyrën ia nxiu
3
Mbretëron ajo gjithkund
Në qytet e në katund
Nëpër fusha nëpër male
Nëpër lule me petale
4
Është e hidhur pa mëshirë
Kur e themi me dëshirë
Kur shqiptohet me tërbim
Dhe kur thuhet me nxitim
5
Armiqësinë e prodhon
Nëpër vise ku shtegëton
Fjala e keqe është mallkim
Për liri e për njerëzim