Remzi Salihu: Shpërlarje reshë në ndrim të motit

Remzi Salihu

SHPËRLARJE RRESHË N? NDRIM T? MOTIT

trup shtrigash të egra mjegullat

çasti është dehur esëll

në gotën e zbrazet t’ndërrimit t’motit t’zymtë

trupin e kanë lëshuar muskujt

nëpër vetminë e natës së alivanosur nga hajnitë

lërmëni ta gjej veten në këtë hapësirë kozmosi

në këtë terr trishtimi të tmerrshëm

lërmëni t’i ndjej qetas tingujt e kësaj kënge

nëpër këtë kohë të cofur

që i vjen era kufomash të gjalla

lërmëni se plasa në etje

në këtë zjarr shpifjesh

e jehonash të pakuptimta

ku djalli dhe engjëlli

bëjnë rokadë kuptimesh

nëpër kufoma shkaqesh e pasojash

kur i pari bëhet i fundit

e i fundit del në ballë

kur askushi bëhet dikushi

ku rrena bluan stërrenën

në arenën e shpifjeve të mëdha

ndërtohen kullat e mburrjesh

të varura nëpër kravatat e gjata të dredhisë

dhe të iluzioneve të copëtuara mbi dallgë

të fantazisë utopike në vete

ku fjalë të korruptuara trullosin

fundin e ekzistencës së skamnorëve

drita e vizionit përhumbet

nëpër mjegullat agresive

që venë e vinë papandehur

si këmisha të grisura alineve

të degëve të thara të jetës

ah, në të çarat e tmerrshme të kësaj kohe

ku mbeti fisnikëria e njerëzimit

vetëm tingujt e këngës së fuqishme

më dalldisen të vetmuara në këtë natë pa yje

në këtë kohë të pakohë

nga imazhi gri i zymtë i natës

vetëm ankthe errësire mbajnë ison e vetmisë

shpërlajnë këtë hapësirë të çmendur

nga rretë e çakërdisura në turbullirë

lërmëni qetas në këtë natë

të marr formën e frymës së vërtetë të jetës

Zemra Shqiptare

Remzi Salihu: Shpërlarje reshë në ndrim të motit