Cikël poetik nga Dibran Demaku

Dibran Demaku

MOS

Mos gjyko besën e burrit
se pëlcet palcë e gurit

Mos e venit shkëlqimin e plisit
se shëmton gjuhën e fisit

Mos e vrit këngën e besës
se e mbyll rrugën e shpresës

Mos e ndal rrezen e diellit
se e nxit lotin e qiellit

Mos i fal armikut zemër
se të zhduk ai fis e emër

LUAJE MACË KRYET E BUELLIT

Pak në tokë e pak në det
dikush ëndrrat po m`i vret

Pak në det e pak në tokë
dikush do na lërë pa flokë

Dikush po na vret në zemër
të na lërë pa fis pa emër

Këtu një arë-aty një metër
gjeografia tkurret në letër

Tkurret në letër dhe n`realitet
dikush mbet pa arë të vetë

Kështu e dashkan kohët moderne
gjeografinë tonë interne

Do të jemi tanët në tokë të huaj
luaje macë kryet e buellit luaje

KODËR PAS BREGUT

Këmishë sipër jelekut
kodër pas bregut

Gurë në mes të shtegut
kodër pas bregut

Mollë në trup të shelgut
kodër pas bregut

Unazë në gushë të lejlekut
kodër pas bregut

Nxitim me hap të bretkut
kodër pas bregut

SA POSHTË KA RËNË KATUNDI

Unë lart e ti përfundi
sa poshtë ka rënë katundi

Njëri vodhi sa mundi
sa poshtë ka rënë katundi

Tjetri vret e s`përgjigjet gjëkundi
sa poshtë ka rënë katundi

Haj medet sa keq e tundi
sa poshtë ka rënë katundi

Kush i solli këto gjëra së fundi
sa poshtë ka rënë katundi

Zemra Shqiptare

Cikël poetik nga Dibran Demaku