Jusuf Zenunaj: Për Ditën e Pavarësisë

Jusuf Zenunaj

Për Ditën e Pavarësisë

As në Ditën e Njëzetetetës,
luftëtarit të lirisë
nuk i janë ndërruar valët e jetës!

Dhjetë vjet me radhë
diell e acar,
prej rruge në rrugë

për një kordhe bukë.

Fati e çon shpesh
në lagje a në shesh
bashkëluftarit t'i qeshë
pa menduar

i thotë mirëmëngjes.

Nëpunësi siç e ka zakon
buzët fort shtrëngon,
shtihet që s'dëgjon,
hapin e shpejton.

Pardje
u bë një motmot,
që i pati dhënë takim Albanit,
në zyrë s'e priti dot.

Tek shtrëngon kuletën
në heshtje qorton veten
në këmbë t'mos vijë tjetër.

Bashkëluftëtari i zhgënjyer
nga ai nuk heq shikimin,
i kujtohet Korabi
kur patën dhënë betimin.

Kujton Ditën e Flamurit
njëmbëdhjetë vjet më parë,
pranë njëri-tjetrit
armikut i bënë ballë.

Një eskortë qeverie
vjen shpejt sikur erë
Albanin e " këndellë".

Edhe sot si ma parë,
për Ditë të Pavarësisë
me karrocë dore
punë kërkon çarshisë.

Zemra Shqiptare

Jusuf Zenunaj: Për Ditën e Pavarësisë