Luan Çipi: Mësuesi im i parë

Luan Çipi

MESUESI IM I PARE

E kush nuk e mban mend
Mësuesin e tij të parë?
Ai, në kohë e vend,
Na gjëndet i pa ndarë.

Vlerësohet dhe kujtohet
Nëna, babai, gjyshi,
Po mua s’më harrohet
Mësuesi, Zenel Dervishi.

I afërt dhe i qeshur,
I pashëm dhe i ditur.
Gjithnjë me sqimë veshur.
Dhe Atdhetar i ndritur.

Mësues i nderuar
Me dije dhe kulturë
Këmbëgulës, i duruar.
I pa lodhur kurrë.

Dhe ç’ishin më të dukurat.
Dhe ç’ishin më të rrallat.
Dhe ç’ishim më të bukurat
Nga këngët dhe nga përrallat,

Mësuesi i kërkonte,
Me shumë devotshmëri
I mblidhte, i qëmtonte,
Me ndjenjë e dashuri.

E shoh në qiell ngritur,
Si yllin më ndriçues,
Njeriun fortë të ndritur
Me emrin mësues.

11,11.2009

Zemra Shqiptare

Luan Çipi: Mësuesi im i parë