Kulturë

Nehat Jahiu: Fara e diturisë sot rrezon përsëri

E enjte, 05.11.2009, 07:46 PM

Nehat Jahiu

Fara e diturisë sot rrezon përsëri

Sa gëzim i madh ishte atë dië persëri në fshatin Dushkajë…! I tërë fshati ishte kapluar në një buzëqeshje…! Mali me fushën putheshin…! Nga gëzimi…! Dielli e hëna…! Me rrezet e tyre ndri]onin tërë fshatin…! Fluturat nëpër livadhe…! Hidhnin vallen e tyre më të bukur…! Qengjat atje në lëndinë…! Mu tek Kroi i Ftohtë…! Aty tek hijet e lisave të gjatë…! Tek Korija e Plakë…! Lodronin…! Sëbashku me zogjtë…! Që këndonin këngën e tyre të mrrekullueshme…! Në majen e lisave të gjatë…! Mali me fushën putheshin…! Buzëqeshte…! Buzëqeshte…! Fshati Dushkajë…! Eh…! Sot…! Sot…! Koha po ec…! Me kohën…! Po shemben sistemet e kalbura…! Dhe ku]ledra e tërbuar…! Po ngordhë…! E mësuesja S. dhe mësuesi A. Do të dalin jashta grilave të burgut…! Të lodhur fizikisht…! Të fortë psiqikisht…! Me një ideal…! Edhe shumë…! E shumë…! Më të fortë…! Ata do të kthehen përsëri…! Do të kthehen në gjirin e ngrohtë…! Të fshatit Dushkajë…! Sa kënaqësi…! Sa gëzim…! Rrokullisen lotët për fytyre…! Lotët e përmallimit…! Lotët e gëzimit…! Buzëqesh…! Buzëqesh…! Fshati…! Fusha me malin përqafohen…! Puthen…! Përqafohen…! Puthet dielli me hënën…! Pas ca ditësh…! Koha përsëri ec…! E sëbashku me kohën…! Përsëri do të ecin bashkarisht…! Mësuesi A. dhe mësuesja S. Tek nxënësit e tyre dhe banorët e fshatit Dushkajë…! Do të mbjellin përsëri…! Farën e diturisë…! Do të mësohet përsëri në gjuhën amtare…! Në gjuhën e të parëve…! Në gjuhën të cilën…! E din…! E flasin…! Dheu…! Guri…! Shkëmbi…! I kësaj toke…! Të fshatit Dushkajë…! Koha po ecte…! E sëbashku me kohën…! Po ecnin…! Shumë gjenerata të reja…! Po shkollohen vajza e djem…! Fruti i mësueses S. dhe mësuesit A. Kuadro të profileve të ndryshme…! Gjithë]ka e derdhur nga djersa…! E mesuesit dhe mesueses A. dhe S. Me gjakun…! Torturat…! Burgosjet e tyre…! E tani…! Fara e hudhur prej tyre…! Kishte mbirë…! Ishte rritur…! Po piqej…! Po e jepte frutin…! Në fshatin Dushkajë…! E më gjerë…! Ishte frut i tërë popullit…! I ardhmërisë…! Koha po ecte…! E sëbashku me kohën…! Po plakeshin…! Mësuesi A. dhe mësuesja S. Dhe erdhi ajo ditë…! Ku ata…! Do të ndahen…! Nga ditari shkollor…! Nga nxënësit e tyre…! Dhe…! Do të shkojnë në pension…! Edhe pse shumëherë…! I kishte kapluar breshëri…! Stuhia…! Dhe…! Edhe…! Pse…! Shumë plagë të pashëruara…! Bartnin mbi supet e tyre…! Dhe shpirtërat e tyre…! Sa e sa rrudha…! Iu kishin shtuar në ballë…! Nga ku]ledrat e tërbuara…! Ata ishin shumë të lumtur…! Kur i shihnin nxënësit e tyre…! Me shkollime të larta…! Të të gjitha profesioneve…! Sytë iu mbushnin me lotë…! Nga gëzimi…! Zemra iu hapej…! Iu bëhej mal…! Edhe nxënësit e tyre…! Asnjëherë nuk i harruan ata…! Kur nuk i larguan dhe nuk i ndanë nga zemrat e tyre…! I nderonin…! I respektonin…! I vizitonin…! Në moshën e tyre të thyer…! I respektonin të gjithë…! Banorët e fshatit Dushkajë…! I tërë populli…! A thua vallë…!? Si mos të respektohen dhe nderohen…! Mësuesja S. dhe mësuesi A. Që kishin sakrifikuar ]do gjë…! Edhe jetën e tyre…! Për të mbjellur farën e diturisë…! Tek brezi i ri…! Dhe koha po ecte…! E sëbashku me te…! Po kalonin vitet…! Dhe tani ata…! Nuk ishin më në mesin e të gjallëve…! Ata tani më ishin të vdekur…! Nuk ishin më…! Në mesin e nxënësve të tyre…! Në mesin e banorëve të fshatit Dushkajë…! Nuk ishin fizikisht…! Bashkarisht….! Por…! Shpirtërisht…! Ata ishin në ]do zemër…! Të nxënësve të tyre…! Të ]do banori të fshatit Dushkajë….! Ishin në zemrat e popullit të tyre…! Ata kurr nuk do të harrohen…! Dy varret e tyre…! Kur ishin varrosur …! Në fshatin Dushkajë…! Ishin ujitur…! Me lotët e derdhur të nxënësve të tyre…! Dhe të banorëve të fshatit Dushkajë…! Pas vdekjes…! Shkolla e këtij fshati…! Me pietet…! Respekt…! Krenari…! Dhe…! Do të bartë emrin e mësueses S. dhe mësuesit A. Fara e diturisë…! Tani ishte pjekur…! Ajo farë të cilën e kishin mbjellur mësuesi A. dhe mësuesja S. Fara e diturisë...! Sot rrezon përsëri…! E sëbashku me këto rreze…! Dy shkëndija…! Mbi dy varre…! Ditë e natë…! Bëjnë dritë…! Dhe tërë fshatin Dushkajë e ndri]ojnë…!

(Vota: 1)