EMIR QAFA ESHTE NGA ATA,
QE NUK MUND TE HARROHET.
Nga Ksenofon M. Dilo
EMIRI është bir i komandantit trim të xhandërmarisë Beratit,MYRTO QAFES-shquar né luftë për qetësi e liri të vatanit po,i burgosur nga komunistët kur rrëmbyen pushtetin. Fëmijët,Myrtua i mbrujti me vyrtyte Skraparlite. Qysh né vogëli,Emiri i ngjante erës të kulmakut e të qafës Martës,vrullit të përroit të Mollasit e lumit të Vlushës. Tregojnë për biondin e vogël-rrethuar me aq dashuri e entusiazëm nga shokët e tij që u dha fitoren né futboll sa,tërhoqi vëmëndjen e oficerit gjerman.. që e përgëzoi dhe e pyeti:
-nga je?
Me zë të lartë djaloshi flok-verdhë,u përgjegj:-JAM SHQIPTAR !
-Po me armë qëllon dot ti?-shtoi oficeri.
-Nëma,aprovoi me lëvizjen e kokës!..dhe..drejt e né shënjë,pa e bërë të gjatë.. qëlloi !Edhe njëherë-thanë të tjerë..Po, e njëjta gjë ndodhi.. me skraparlitin e vogël..birin e atyre maleve e kodrave ku është përkundur njëherësh si urtësia dhe trimëria,si patriotizmi dhe nderi .për të qënë i fjalës dhe i besës- né shënjë goditi !
Aftësitë,sjelljet e tija,kurajua,zotësia për ti kapërcyer pengesat e vështirësitë pa ju dredhur qerpiku e mbanin lart né sy të shokëve,mësuesve e të gjithë atyre që e njihnin dhe,tërhoqën mbi të vështimin e trainerëve të sportit.E patën né qëndrën e aktiviteteve te tyre,deri sa mbaroi shkollën e mesme pedagogjike.
Pastaj, ashtu si tërë shokët e tij me cene né biografi si Abaz Lumani,Tokli Salepi,Ylli Ruli etj. etj. punën si mësues e filloi né Skraparin malor.
Shqoi kudo ,që punoi..Pasqyroi modelin e Njeriut të drejtë,të përpiktë,,i palodhur né aktivitete kulturale e sportive-brënda e jashtë shkolle e rrethi-Xhaxhi,si e thërrisnin plot respekt të mëdhej e të vegji..Mësues i vërtetë POPULLI u bë po,i padreketuar!...
Profesionist i shkëlqyer,simbol i qytetarit të përkushtuar né mësuesi . Né tërë punën tij, vuri nderin e tij,dashurinë për Atdhenë,dhe asnjëherë kompromis me ndërgjegjen e tij njerëzore. I dashur me të gjithë. I urtë,kur kish nevojë për fjalë të urtë..I zjarrtë kur duhej nxitje për të kapërcyer pengesa..Sy patrëmbur. Shok e mik me kokë! I tillë ishte EMIR QAfA .
Si ujët e zallit të Blerimës ,ecnin opinionet e pastra për Mësues EMIRIN . Jeta ka nevojë për Njerëz të vertetë,shok e mik të besës, prindër të ndërgjegjëshëm , organizator të zot , profesionist dhe njerëzorë,simbol të njeriut të ndershëm si ç’ishte përherë dhe mbeti né kujtesë të gjithë -sejcili EMIRI.
Falë aftësive të tij dhe zgjimit skraparlit që e çmon përçarjen si shkatërrim të vatrës shqiptare me formulën “vështroi punën dhe jo gunën” për ca kohë e caktuan dhe ispektor, me shefin arsimit, demokratin Abdulla Badronja, veç,ushtrinë Emiri duhej ta bënte né brigatën e punës(Lushnjë) ..nuk duhej t’ i besohej arma?!..Fituan mbrapshtinat aq sa me zi u regjistrua me korespondencë né Universitet-të cilin e mbaroi me nota shumë të mira .
Mësues, që nuk e humbi kurrë shkëlqimin e Tij. I caktuar né Bogovë , nuk i jepej strehim ! Vetëm një vendim kish.:”Le tu tregojmë që edhe né majë të gurit ,njeriu i zoti e ndërton jetën e tij.”..Dhe respekti për mësues EMIRIN..sa vinte rritej..sugjerimi mos u shoqëro me të padëshiruarin , karakteri itij nuk e përfilli.
Afroheshe Bogovës e dallonte shtëpia majë atij bregu né anë tjetër të Osumit e ndërtuar prej tij!Ndihmoi e shoqja labe-mësuese Dallëndyshja. Fëmijët e tij të vegjël ,Xina e Astriti aq të dashur e të zgjuar,ndihmonin babanë e tyre sé togu me Lekën e vogël që nuk u ndahej.. sillte edhe ky poshtë nga lumi nonjë haliq të vogel ,me duart e tij të njoma … .Ndihnin tu ndërtonte vetë shtëpinë Babai..Plot pjergulla e bletë obori i kësaj shtëpie u bë. .Veç pula..JO! Co ku bënin nga ndonjë vezë e dilnin kakarisnin te gardhi ato te shkreta tërë kërkëdi e..u dukej aparatçikëve sikur përbuznin luftën e klasave…!
Eh!..zhurma e Osumit duket sikur rrëmben me vehte tërë ato “Ahe” ! ..Valët e tij çfaqnin dhe këto habinë :”Si është e mundur të shkrish rininë tënde,jetën për SHQIPERINE dhe,të ndjeheshe i huaj në vëndin tend?!..
..Ngjarje pafund do kujtohen … plot respekt për këtë burrë,që motiv të përherëshëm pati:”MIKU NE RREZIK PROVOHET”
…”Le të tunden malet ,mor bir- foli me zë të lartë një plakë nga Vërseshta (Hamalia) –sa pushoi séance gjyqësore e mësuesit QERIM HYSENBEGASIT me ato akuza parafabrikate politike-po s’bien! kur Emiri burrërisht i shkoi pranë atij dinjitozi QERIM në të drejtë të tij. Dhe me zë akoma më të forte sa oshetiu salla shtoi : “HALLALL QUMESHTI NENES;bij! Dëgjonje atë zë .. ,qëndronje dhe ngjau ,të thoshe..po prek me dorë kulmin e çatisë së bukurisë morale.
Ishte zë burrëreshe skraparlite .që,e di mire “Vlera e njeriut qëndron në faktin: ti afrohesh sa më pranë idealeve njerëzore..”.Zë,që nuk u ikte dot detyrave si Meme dhe, Zëri i Mëmës është zëri i zëmrës – kërkon dhe don të vërtetën udhëheqëse- Ndaj, jep dritë dhe forcë në dallgët e jetës. Idealet njerëzore e forcojnë shqiptaren. E Vërteta dhe Dashuria janë fati i bardhë i zëmres ,aq më tepër i Zëmrës së Nënës,i Nënës SHQIPERI.
Do shkruhet për mësues EMIRIN edhe né të ardhmen për atë burrë që,dhe kur e nxorrën né pension ja vlente pyetja :”Si do bëjë arsimi né Skrapar pa mësues EMIRIN?”
Né pension dhe gjithjnë si dhe më parë,né aktivitet! Né ballë të saj e gjeti lëvizja demokratike né Berat./Shami loti u bë për të vuajturin- “Xhaxhi” ,z/kryetari i këshillit Bashkisë Beratit .
.. Kalonte makina me EMIRIN ,hallexhiu që e priste me agoni-ndjente ti lehtësohej zëmra. .. i burgosuri politik me 5-6 sëmundje né trup,i largohej dhimbja .. shihte që dinjitozve si Ai u fliste né emer,përkulej,i përqafonte me dasiuri ei shtërngonte né kraharorin e tij..
..Ikte dhe gjithë ndiheshin më mirë nga takimi me të birin e Myrtos, nipin e Rexhepit,edhe pse ngarkuar me tërë ato halle e të helmuar…Nga ballkoni i katit të dytë ( te shtëpia né lagjen Celipias në 97-të) u hodh -kur pa që s’u bind zërit tij..- e i merr revolen nga dora .njërit që sapo bëhej gati të qëllonte mbi një kalimtar..Nuk mund të duronte të mirrej jetë njeriu para syve të tij e,ky të ish sehirxhi.Kish gjak nga gjaku i të pareve të tij,ish skraparlli!
Shqetësohej EMIRI vetë .Interesohej për të vuajturit vetë,,I qetësonte duke u dhënë kurajo dhe shpresë.…Të mëdhenj të vegji e ndjejnë botën tani,pak më të shkretë ,si të mungojë diçka që vështirë do ta rigjëjnë…Ngushëllim .. pritën deri edhe Gjerbësi, Radëshi, Corovoda, Bogova ..Skrapari për birin e tij të devotshëm,ngushëllim pritën dhe ato male e lugina të Skraparit, që i deshi aq shumë,që u kushtoi djersën,shpirtin, zëmrën e tij aq burrërore!
Po..,sa herë brohoriten skuadrat sportive të Skraparit ,atje brohoritet dhe EMIRI ,që i formoi ato. Sa herë jep aktivitete kulturale Skrapari,është atje dhe zëri i fizarmonikës i të riut Emir Qafa !Sa herë dëgjohen krismat e qitsave,te krisma është dhe snaiperi EMIR QAFA. Sa herë thërritet LIRI-DEMOKRACI, atje ,te oshëtima është EMIR QAFA.
Krenohet familja,shokët,shkolla,Skrapari,Berati,sepse ish nga ata që ngrëjnë më lart traditën,kulturën dhe nderin. Jeta e tij përcjell mesazhin sot:
Të jemi atdhetarë të flakët, të jetojmë krenarë né këtë tokë.Zyrtar me ndërgjegje të lartë,qytetarë të ndershëm :morali i dinjitetit burrëror ,né përbuzje gjithmonë të maskarallëkut dhe mosmirënjohjes. AI ESHTE NGA ATA QE NUK MUND TE HARROHET.
https://www.zemrashqiptare.net/